Στο σύγχρονο επιχειρείν ένας διευθυντής ή ένας διευθύνων σύμβουλος απολύεται οριστικά και αμετάκλητα όταν μέσα από χειρισμούς του η εταιρεία ζημιώνεται. Στην πλέον σοβαρή διαχείριση μιας εταιρείας που λέγεται κράτος – θα έχουμε όλοι μας κάποια στιγμή αναρωτηθεί – γιατί η κοινωνία μας διάκειται ενίοτε τόσο μεγαλόψυχα προς τους εκάστοτε κυβερνώντες ;;
Λάθη και παραλήψεις, ενίοτε εγκληματικά λάθη, ατολμίες και κάκιστη διαχείριση σε πολύ σοβαρά θέματα βαφτίζονται συνήθως στο ελληνικό πολιτικό σύστημα σε μια ιδιότυπη κολυμβήθρα του Σιλωάμ που εξαγνίζει ανθρώπους, πράγματα και καταστάσεις.
Μα θα ρωτήσει κανείς, δεν είναι πολύ σκληρή η κριτική;
Μην τα ισοπεδώνουμε όλα… πολλοί είναι εκείνοι που προσέφεραν έργο …
Σωστό και έτσι είναι. Αλλά επειδή σαν λαός έχουμε μια ιδιότυπη σχέση με το χρόνο και ξεχνάμε εύκολα, αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, θα δούμε ότι σε πολλά ζητήματα υψηλής βαρύτητας, ρίσκου και δυσκολίας όπως τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και διαχείρισης εθνικής κυριαρχίας το βιογραφικό των περισσοτέρων ηγετών τα τελευταία εξήντα χρόνια δεν νομίζω πως χρήζει επαίνων.
Ορμώμενος από την προ ημερών τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά σχετικά με τα Ελληνοτουρκικά και τον τρόπο με τον οποίο η παρούσα κυβέρνηση επιχειρεί μια προσέγγιση με τους γείτονες, μπήκα στο πειρασμό να ανατρέξω σε κάποιες κομβικές περιόδους του Ελληνισμού που σίγουρα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε.
Αναρωτήθηκα λοιπόν :
Τι έκαναν οι πολιτικές ηγεσίες αυτού του τόπου το 1955 με τα Σεπτεμβριανά και το πογκρόμ που εξαπολύθηκε σε βάρος των Ελλήνων της Πόλης που είχε ως αποτέλεσμα την οικονομική τους καταστροφή και τον σταδιακό ξεριζωμό χιλιάδων Ελλήνων από τις πανάρχαιες εστίες τους ;;
Τι έγινε το 1976 με την κρίση στο Αιγαίο και το περίφημο ‘’ βυθίσατε το Χόρα’’ του Ανδρέα Παπανδρέου ;;
Τι έγινε λίγα χρόνια αργότερα το 1987 με τον ίδιο στη θέση του πρωθυπουργού όταν και πάλι είχαμε παρόμοια κρίση, με σκάφος που τώρα είχε μετονομαστεί σε Σισμίκ;
Τι έγινε το 1996 στα Ίμια όταν οι δύο χώρες βρέθηκαν στα πρόθυρα του πολέμου αλλά τελικά εμείς και πάλι είμασταν εκείνοι που είχαμε θύματα ενώ με τους χειρισμούς της τότε κυβέρνησης, επίσημα πλέον, η περιοχή χαρακτηρίσθηκε γκρίζα;
Το νταηλίκι των Τούρκων είχε κάνει και πάλι το θαύμα …
Τι έκαναν οι Ελληνικές κυβερνήσεις που ακολούθησαν για να αλλάξουν την σε βάρος μας κατάσταση και την συστηματική απώλεια εθνικής μας κυριαρχίας ;;
Γιατί οι Ελληνικές κυβερνήσεις άφησαν την χώρα να χρεοκοπήσει;;
Τι έκανε ο κύριος Σαμαράς για αυτό;;
Γιατί δεν ήρθαμε σε συμφωνία με τους Λύβιους την εποχή Καντάφι για κήρυξη ΑΟΖ όταν μάλιστα η σχέση μας μαζί τους με πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου ήταν τόσο καλές;;
Γιατί το 2020 οι Τούρκοι αλώνιζαν σε δικά μας νερά κάνοντας για μήνες έρευνες;;
Tι γίνεται με την ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου- Ελλάδας ;;
Ξεχωρίζουμε την τραγική ιστορία του Αττίλα στην Κύπρο γιατί τότε δεν είχαμε μια εκλεγμένη κυβέρνηση …
Στο μεταπολεμικό bulling που έχουμε δεχτεί από τους Τούρκους δύσκολα θα βρούμε ουσιαστική δική μας αντίδραση. Ποτέ δεν «κόψαμε το βήχα» κανενός και το χειρότερο ποτέ δεν οργανωθήκαμε ουσιαστικά για να ανταπαντήσουμε στο μέλλον …
Η τακτική των δικών μας ηγετών ήταν πάντα η ίδια: ‘’ ..ας τα βολέψουμε κάπως και πάμε παρακάτω … θα τα βρούν οι επόμενοι … ‘’…
Μεταθέσεις, αναβολές και ξανά τα ίδια ….
Γιατί !!!! ;;
Δυστυχώς όσο και να το ψάχνουμε η τελική απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη παρά μια : ΦΟΒΟΣ
Η συναισθηματική προσέγγιση ενός ατόμου απέναντι σε μια πραγματική απειλή ή αβεβαιότητα που μπορεί να προκύψει από μια εχθρική προς εκείνον αντίπαλη συμπεριφορά σε τίποτα τελικά δεν διαφέρει από αυτό που μπορεί να νοιώσει μια ηγεσία, μια κοινωνία ολόκληρη …
Δυστυχώς στην μεταπολεμική – μετεμφυλιακή Ελλάδα όλες οι γενιές γαλουχήθηκαν μέσα από μια αποστροφή προς την έννοια του πολέμου και μια αναζήτηση ενός ξέγνοιαστου και ευδαιμονικού τρόπου ζωής όπως αυτός προβλήθηκε κύρια από τα δυτικού τύπου καθεστώτα. Παρά τις αναφορές μας προς τα μεγαλεία των αρχαίων και νεότερων προγόνων μας οι συσχετισμοί με το σήμερα είναι απογοητευτικοί …
Η σχέση μας με την σύγχρονη Τουρκία είναι τόσο εύθραυστη όσο και οι πορσελάνες των Σεβρών, για να θυμηθούμε μια έκφραση ευρωπαίου διπλωμάτη που αναφερόταν στην ομώνυμη συνθήκη του 1920.
Δεν είμαστε πολεμικοί αναλυτές, αλλά η άποψή μας, όσο και αν αυτό φαίνεται κυνικό είναι πως ένας Ελληνοτουρκικός πόλεμος πολύ δύσκολα θα αποφευχθεί … είναι θέμα χρόνου …
Η αναφορά αλλά και η προώθηση ιδεών, καταστάσεων και ανθρώπων που έχουν ήδη δοκιμαστεί, παραπέμπουν σε άσκοπους πειραματισμούς και σπατάλη χρόνου τον οποίο δεν διαθέτουμε …
Το μυστικό για μια θετική προς εμάς έκβαση είναι ακριβώς τούτο … ο χρόνος … και το πόσο καλά θα τον εκμεταλλευτούμε …
Δεν είμαστε στο μυαλό αυτών που χαράσσουν την εθνική στρατηγική , αλλά η λογική λέει, πως μια υπεύθυνη κυβέρνηση, πρέπει να ετοιμάζεται για αυτό που πιθανότατα δεν θα μπορέσει να αποφύγει … κι ας μην το λέει …
Προετοιμάζεται κερδίζοντας χρόνο και βελτιώνοντας όλες εκείνες τις παραμέτρους που μπορούν να γείρουν υπέρ ημών την πλάστιγγα επί του πεδίου.
Ο κινέζος φιλόσοφος και στρατηγός Σουν Τσου έλεγε πως η επιλογή του τόπου αλλά και του χρόνου για μια πολεμική σύρραξη αποτελεί μέγιστη προτεραιότητα του έξυπνου ηγέτη …
Η επίδειξη παρορμητικής γενναιότητας μοιάζει μάλλον με γνήσια ηλιθιότητα παρά με υπεύθυνη θέση μιας κυβέρνησης και ενός πρωθυπουργού. Είναι άνευ σχολίου η άποψη κάποιων κατά τα άλλα ‘’ ειδικών ‘’ που κατά την διάρκεια της κρίσης του 2020 υπαινίσσονταν ούτε λίγο ούτε πολύ να βομβαρδίσουμε τις γέφυρες του Βοσπόρου ενώ πολλοί εκ των πολιτικών μας εγκαλούσαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη για ενδοτισμό …
Μπορεί κανείς να μας πει τι θα γινόταν αν το 2020 αποφασίζαμε να πάμε σε σύρραξη με τους γείτονες ; Με μια οικονομία που ακόμα είχε το άρωμα των μνημονίων, με το σύμπαν ολόκληρο κάτω από τον αστερισμό του covid, και με μια στρατιωτική υποδομή παρατημένη για πάνω από μια δεκαετία …;
Το να μπλοφάρεις χωρίς χαρτιά στο χέρι, γίνεται στο πόκερ και μπορεί να πιάσει, όχι όμως σε βάρος της πατρίδας.
Το να μπλοφάρεις έχοντας και καλό χαρτί είναι το ζητούμενο, είναι η διπλωματία, είναι η αυτοπεποίθηση να διεκδικήσεις με αποφασιστικότητα, γιατί ξέρεις πως ο άλλος σε υπολογίζει … και στην τελική αν χρειαστεί πατάς και το κουμπί …
Και εδώ είναι το ζητούμενο: τελικά πως θα αντιδρούσαμε σε μια τέτοια πιθανότητα όχι μόνο ως ηγεσία αλλά και ως λαός ;;;
Είμαστε, αν όχι έτοιμοι, αλλά τουλάχιστο υποψιασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο ;
Ο Τούρκος πρόεδρος εφαρμόζοντας συστηματικά την τακτική της συνεχούς πίεσης και βάζοντας στο τραπέζι ότι πιο απίθανο το έχει πει χωρίς περιστροφές : ‘’κάντε κάτι αλλιώς θα κάνω εγώ… ‘’…
Γνωρίζει καλά την συγκεκριμένη τακτική καθώς και την δική μας αναβλητική ψυχολογία … ή τουλάχιστον έτσι νομίζει ;; ….
Το ερώτημα είναι τι κάνουμε εμείς; Τι κάνει η Ελληνική διπλωματία και ο Έλληνας πρωθυπουργός ;;
Nα ξεκαθαρίσουμε κάτι.
Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει τελειώσει με τις εξετάσεις της. Τώρα τις δίνει.
Συνεπώς δεν μπορεί να μπει στην πιο πάνω λογική. Αυτό θα γίνει όταν παρέλθει από τα πολιτικά πράγματα …
Έχει ο σημερινός πρωθυπουργός λοιπόν πλάνο και τακτική στην διαχείριση του πλέον σοβαρού θέματος για το μέλλον της χώρας και του Ελληνισμού ;;
To φαινόμενο Κυριάκος Μητσοτάκης, με απασχόλησε στο πρώτο μου άρθρο σε τούτο το έντυπο, κάποια χρόνια πριν.
Τον είχα τότε παρομοιάσει με τον Τζων Χαττέρα, τον ήρωα του ομώνυμου βιβλίου του Ιουλίου Βερν. Στο έργο αυτό ο πλοίαρχος Χαττέρας εμφανίζεται από το πουθενά, χωρίς κανείς να τον υπολογίζει και αναλαμβάνει να οδηγήσει το πλοίο του στο Βόρειο Πόλο, κάτι που κανείς άλλος μέχρι τότε δεν είχε καταφέρει … Τελικά πετυχαίνει το στόχο του επιδεικνύοντας αδάμαστη θέληση και ηρωισμό, αλλά δυστυχώς χάνει τους άνδρες και το σκάφος του …
Δεν γνωρίζουμε για τον ηρωισμό του πρωθυπουργού, ωστόσο μας άρεσε πολύ η συστηματικότητα στις κινήσεις του και η αποφασιστικότητα που έχει επιδείξει σε συγκεκριμένες επιλογές του …
Έως τώρα, ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει υποπέσει σε αρκετά λάθη ενώ η κυβέρνησή του, έχει να επιδείξει σημαντικές αστοχίες που τον εξέθεσαν προσωπικά …
Παρόλα αυτά πρέπει να υπενθυμίσουμε για μια ακόμα φορά ότι συνεχίζει να είναι ο πρωθυπουργός του 41% … και αυτό δεν έχει αναιρεθεί. Το έργο του βρίσκεται σε εξέλιξη …
Είναι αυτός που η Ελληνική κοινωνία έταξε να διαχειριστεί τις τύχες της σε μια τόσο αβέβαιη και δύσκολη διεθνή συγκυρία . Μια δική του αποτυχία μπορεί να επιφέρει στον τόπο ανυπολόγιστες καταστροφές . Το έχουμε ξαναγράψει. Σήμερα δεν έχουμε τις πολυτέλειες του παρελθόντος να δοκιμάζουμε και μετά να ξαναδοκιμάζουμε …
Αυτοί οι πειραματισμοί μας στοίχησαν ήδη πολλά και αν το ξανακάνουμε η ιστορία ίσως δεν μας συγχωρέσει ποτέ…
Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης καλείται λοιπόν να πρωταγωνιστήσει προσωπικά, να εμπνεύσει, να τολμήσει, να πετύχει, σαν τον πλοίαρχο Χαττέρα, χωρίς όμως να χάσει ούτε το πλήρωμα ούτε το σκάφος …
Αν τα καταφέρει θα γράψει το όνομά του στη σύγχρονη ιστορία και όχι μόνο, με χρυσά γράμματα …
Πως θα το καταφέρει ; Εδώ σε θέλω …
Τι θα του έλεγε ένα απλός πολίτης που παρακολουθεί και νοιάζεται για το μέλλον της πατρίδας ;;
Θα του έλεγε :
Μείωσες το χρέος αυξάνοντας το ΑΕΠ. Καλό, μα όχι αρκετό, θέλει κι άλλο …
Αύξησες το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων σε στεριά, θάλασσα και αέρα. Καλό μα όχι αρκετό. Οι πολίτες νιώθουν την σημαντικότητα και να είσαι βέβαιος πως θα έβαζαν πλάτη. Το αξιόμαχο του στρατού είναι ύψιστης σημασία και ο κόσμος το καταλαβαίνει …
Έφερες επενδύσεις μα όχι αρκετές. Περιμέναμε περισσότερες από εσένα. Έχεις φιλική προς το επιχειρείν πολιτική. Τόλμησε περισσότερο …
Έκανες τις επιλογές σου και επέλεξες πλευρά και συμμάχους. Καλώς. Συνέχισε να τις υποστηρίζεις. Κομβικής σημασίας η στενή συνεργασία με το Ισραήλ και το Εβραϊκό λόμπι στην Αμερική .
Εκμεταλλεύσου τις συμμαχίες σου στην ΕΕ. Πρωταγωνίστησε ακόμη περισσότερο. Έχεις καλλιεργήσει εξαιρετικό προφίλ . Προώθησε την συνεργασία της χώρας σε κοινά προγράμματα έρευνας και άμυνας …
Επένδυσε περισσότερο στα Ελληνικά μυαλά . Κάνε το brain drain brain gain.
Μην ασχοληθείς άλλη φορά με woke ατζέντες και τα συναφή ….
Εκμεταλλεύσου τις φυσικές πλουτοπαραγωγικές πηγές του τόπου. Αλήθεια ακόμη δεν έχουμε καταλάβει γιατί το χρυσό της Χαλκιδικής πρέπει να τον εκμεταλλεύεται μια Καναδική εταιρεία και όχι το Ελληνικό Δημόσιο …
Τα μισά να επαληθευτούν από όσα λέγονται για τα κοιτάσματα εκεί στα δυτικά της Κρήτης, μπορεί η Ελλάδα να αλλάξει επίπεδο … Έχεις τρόπο να το επηρεάσεις και πιστεύουμε ότι το κάνεις ήδη …
Εκμεταλλεύσου ακόμα πιο πολύ την δυναμική του πανταχού Ελληνισμού …
Γιατί όχι διαβατήρια και δικαίωμα ψήφου (υπό κάποιες προϋποθέσεις) σε Έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς…
Μην επιτρέψεις άλλη φορά αστοχίες τύπου ‘’ Τέμπη ‘’ …
Επέλεξε τους πιο ικανούς . Οι ανεπαρκείς να πάνε σπίτι τους όποιοι κι αν είναι. Μην εγκλωβιστείς σε ανούσιες ισορροπίες με ανεπαρκείς ανθρώπους … Ο κόσμος θα το καταλάβει και θα σε ανταμείψει για αυτό …
Στο τέλος της μέρας, αν πετύχεις, θα είναι πολλοί μαζί σου, αν όχι θα είσαι μόνος …
Ανακήρυξες ΑΟΖ με την Ιταλία και μερικώς με την Αίγυπτο. Εξαιρετικά!
Αν το κατορθώσεις και στο Αιγαίο στα 12 μίλια θα έχεις γράψει Ιστορία !!
Η κήρυξη ΑΟΖ στα 12 μίλια για τους Τούρκους είναι αιτία πολέμου !!!
Μα αν πρόεδρε Κυριάκο Μητσοτάκη, καταφέρεις όλα τα προηγούμενα, ίσως πετύχεις και αυτό και μάλιστα χωρίς πόλεμο…
Γιατί όπως έλεγε και ο Σουν Τσου, ο καλύτερος στρατηγός είναι αυτός που κερδίζει τον πόλεμο χωρίς μάχη .-
