2 Μαΐου 1919: Ο Ελληνικός Στρατός Απελευθερώνει τη Σμύρνη (του Γιάννη Π. Ιωαννίδη)

0

Στις 2 Μαΐου 1919 ο ελληνικός Στρατός, ύστερα από εντολή των Συμμάχων, κατέλαβε τη Σμύρνη. Για την αναστάσιμη αυτή ημέρα της Σμύρνης έγραψε ο αείμνηστος πρώην υπουργός, διακεκριμένος συγγραφέας, δημοσιογράφος κι ιστορικός, Χρήστος Σολωμονίδης. Ας ταξιδέψουμε μαζί του στη θριαμβική και χαρμόσυνη αυτή ημέρα, της πρωτεύουσας της Ιωνίας.

«2 Μαΐου 1919, ο πανέμορφος της Σμύρνης κόλπος, ολάνοιχτη αγκαλιά, δέχεται τα ελληνικά πλοία. Στην προκυμαία της Σμύρνης ατελείωτες σειρές αψίδες μυρσινοστόλιστες. Μια γαλανή θάλασσα από σημαίες παντού. Από τα μπαλκόνια, τα παράθυρα, τα κτίρια, τους τοίχους ξεχύνεται το ασπρογάλαζο κύμα. Ο κόσμος εορτινά ντυμένος περιμένει. «Έρχονται, έρχονται…». Διακρίνονται πια καθάρια, τα καράβια, με τους ελευθερωτές. Δοξασμένο τ’όνομα του Θεού. Όλες οι αισθήσεις των Σμυρναίων περιορίζονται σε μια και μόνο: την όραση. Στα μάτια, που μέσα στη διάφανη υγράδα τους, από τις δροσοσταλίδες της χαράς, δε χορταίνουν να κοιτούν τα πλοία.

Το υπερωκεάνιο «Πατρίς» πλευρίζει στην προκυμαία. Το κατάστρωμά του, η γέφυρά του, γεμάτα χακί. Και στα κατάρτια ακόμα σκαρφαλωμένοι Έλληνες στρατιώτες. Ένας φαντάρος, από την κορυφή του πρώτου ιστού σαλπίζει το σάλπισμα της εφόδου. Πλήρωμα και στρατός ξεσπούν σε ζητωκραυγές ακράτητες: ‘Ζήτω η Σμύρνη!’. Η μεγάλη στιγμή φτάνει. Από την «Πατρίδα» κατεβαίνει ένας ηλιοκαμμένος στρατιώτης, κρατώντας τη σημαία του Συντάγματος. Ο Χρυσόστομος με δάκρυα στα μάτια γονατίζει, την ευλογεί και τη φιλά. Και γονατίζουν οι μυριάδες του κόσμου και ψάλλουν όλοι ‘Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια…’. Κατεβαίνει ο διοικητής του πρώτου συντάγματος, ο Αντισυνταγματάρχης Σταυριανόπουλος. Είναι χλωμός από βαθύτατη συγκίνηση. Ο Χρυσόστομος, με τρεμάμενη φωνή, τον υποδέχεται:
-Ευλογημένος ο ερχόμενος…

Ο Σταυριανόπουλος φιλά το  χέρι του Δεσπότη και παίρνει θέση για να επιβλέψει την απόβαση. Τα αμέτρητα πλήθη που κατακλύζουν την προκυμαία, ξεσπούν σε παραλήρημα χαράς. Όλοι κλαίνε και διερωτώνται ‘όνειρο τάχα είναι ή αλήθεια; Φαντασία ή πραγματικότητα;’. Μεθυσμένοι όλοι από το πιοτό της χαράς. Το πιοτό εκείνο που ονειρεύτηκε κι έψαλε ο τραγουδιστής του Γένους Μιχαλάκης Αργυρόπουλος:

‘Κι ας έρθει η ομορφότερη κεράστρα,
η αγνή παρθένα, που λένε Ελευθερία,
να κεράσει το παλιό πιοτό του εικοσιένα
που’χει μπαρούτι ευωδιά
κι αιμάτινη θωριά…’.

Κι αρχίζει η παρέλαση του στρατού μας στην προκυμαία μέσα σε μια γαλανόλευκη αποθέωση. Και παρελαύνει η Σιδηρά Μεραρχία, με τα παράσημα της δόξας στα στήθη των πολεμιστών. Και προχωρούν οι ελευθερωτές. Κι οι Σμυρνιοπούλες τους ραίνουν με ροδοπέταλα και τους ραντίζουν με ανθόνερα. Ναι, γενιές τους πρόσμεναν, γενιές τους ονειρεύτηκαν. Κόσμοι παραμερίζουν τώρα για αν περάσουν.

2 Μαΐου 1919. Μέρα μεγάλη, κλητή, βασιλίδα. Ποιος θα μπορέσει με πένα ή με σμίλη να χαράξει με χρώματα και χρωστήρα να ζωγραφίσει, με φθόγγους και ήχους να δέσει, και να δώσει την εικόνα της πολύφεγγης αυτής ημέρας; Η αξέχαστη, ιστορική και δοξασμένη μέρα. Η αλησμόνητη Δευτέρα Μαΐου 1919.

Κι ο στρατός μας συνεχίζει τη θριαμβευτική του πορεία, στο εσωτερικό της Μικρασίας. Ελεύθερες οι Ελληνικώτατες Κυδωνίες,  με την ιστορική τους Ακαδημία. Ελεύθερη, η Έφεσσος, με τα ιερά ερείπια του ναού Ιωάννου του Θεολόγου. Ελεύθερη η Πέργαμος των Αττάλων. Επί τρία τόσα χρόνια από την ιστορική 2α Μαΐου 1919, κι ένα σύννεφο δε σκίαζε τον καταγάλανο ουρανό της Σμύρνης. Ο Αρχάγγελος του Μετώπου, με ορθή τη ρομφαία του, στεκόταν ακοίμητος φρουρός της. Μέσα στο ατλάζι της θάλασσας, που μύριες πτυχές σχημάτιζε το θεότρελλο του μπάτη παιχνίδι, νανουριζόταν η «Λήμνος», με υψωμένη τη γαλανόλευκη. Χρυσές προκυμαίες, αγνάντια στον ήλιο, κι όλα τα παράθυρα προς το γιαλό, δε χόρταιναν ν’αντικρύζουν την παρουσία της Ελλάδας. Οι καρδιές των Σμυρναίων εορτινά ντυμένες, πανηγύριζαν, κάθε μέρα το θείο δώρο του λυτρωμού. Κι οι καμπάνες όλων των εκκλησιών, που είχαν κάνει μουσική την πίστη τους, καρτερώντας αιώνες τη Λευτεριά, λες και πως σήμαιναν τον ‘’Ορθρο και τον Εσπερινό , όπως και τη νύχτα της Αναστάσεως!’».

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας