Αφιέρωμα: 200 χρόνια από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης. Βιογραφία Α. Μιαούλη

0

Στο σημερινό αφιέρωμα στους αγωνιστές της Επανάστασης παρουσιάζουμε τη δράση του Ανδρέα Μιαούλη, μιας από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές του Αγώνα.

Ανδρέας Μιαούλης

Γεννήθηκε Ανδρέας Βώκος το 1769 πιθανότατα στην Ύδρα από εύπορη οικογένεια. Από νέος ασχολήθηκε με τη ναυτιλία και μάλιστα ήταν ένας  από τους πιο γνωστούς κουρσάρους της ανατολικής Μεσογείου. Από το 1816 είχε παραχωρήσει τις ναυτικές επιχειρήσεις στο γιο του και ο ίδιος ασχολήθηκε με το εμπόριο. Το ξέσπασμα της Επανάστασης στην Ύδρα τον Απρίλιο του 1821 τον βρίσκει μαζί με άλλους πλοιοκτήτες να δεσμεύονται να διαθέσουν τα καράβια τους στον Αγώνα και να χρηματοδοτήσουν τις ναυτικές επιχειρήσεις. Ο ίδιος έγινε σύντομα ναύαρχος του υδραϊκού στόλου και στην πορεία ανέλαβε τον ελληνικό. Συμμετείχε με επιτυχία στις ναυμαχίες της Πάτρας, των Σπετσών και της Σάμου.

Το 1824, μετά την καταστροφή των Ψαρών, η συμβολή του στην απομάκρυνση του τουρκικού στόλου κι ανακατάληψη του νησιού θεωρείται καθοριστικής σημασίας. Στη συνέχεια κατέπλευσε εναντίον του τουρκαιγυπτιακού στόλου στο Γέροντα, τρέποντάς τον σε φυγή, ενώ συμμετείχε και στις ναυμαχίες της Μεθώνης και του κάβο Μπαμπά, της τελευταίας επιτυχίας του ελληνικού στόλου. Το 1826 κατά τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου, ο Μιαούλης εξασφάλισε τον ανεφοδιασμό της πόλης, αν και τις τελευταίες μέρες της πολιορκίας στάθηκε αδύνατο να σπάσει τον αποκλεισμό. Αποχώρησε από το Μεσολόγγι μετά την ηρωική έξοδο και συνέχισε να συγκρούεται με τους Οθωμανούς.

Κατά τις παρασκηνιακές διεργασίες για τη χορήγηση δανείου, οι Άγγλοι εκβιάζουν τους αγωνιστές και η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας ανακηρύσσει το Λόρδο Κόχραν αντιναύαρχο, αντικαθιστώντας το Μιαούλη που θεωρείτο «πρόεδρος της θαλάσσης». Η άφιξη του Καποδίστρια τον επανέφερε στα πράγματα, κι ο καπετάνιος ανέλαβε την ηγεσία του στόλου του Αιγαίου με στόχο να πατάξει την πειρατεία. Οι δύο άντρες δεν άργησαν ωστόσο να έρθουν σε ρήξη λόγω του συγκεντρωτισμού του κυβερνήτη κι ο Μιαούλης ηγήθηκε του αντικαποδιστριακού μετώπου.

Επί Όθωνα, κι έχοντας μεταβεί νωρίτερα στο Μόναχο με τους Κίτσο Τζαβέλλα και Δημήτριο Πλαπούτα για να προσφέρουν το στέμμα της Ελλάδας στο νεαρό ηγεμόνα, ο Μιαούλης διορίστηκε αρχηγός του Ναυτικού Διευθυντηρίου με τον βαθμό του ναυάρχου ενώ του παραχωρήθηκε τιμητική σύνταξη, εθνική γη και δόθηκε το όνομα του σε πολεμικό πλοίο. Πέθανε στην Αθήνα στις 11 Ιουνίου 1835 από φυματίωση και τάφηκε στον Πειραιά, στην περιοχή που σήμερα ονομάζουμε «ακτή Μιαούλη».  Με διαταγή του Όθωνα, η καρδιά του αφαιρέθηκε, ταριχεύτηκε και τοποθετήθηκε σε ειδική αργυρή λήκυθο η οποία μεταφέρθηκε στον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ύδρα.

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας