Αφιέρωμα: 200 χρόνια από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης. Βιογραφία Μ. Μαυρογένους

0

Ημέρα της γυναίκας σήμερα, και το αφιέρωμα του ΑΘΜΟΝΙΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ συνεχίζεται με τη Μαντώ Μαυρογένους από τη Μύκονο που διέθεσε την περιουσία της στον Αγώνα της απελευθέρωσης.

Μαντώ Μαυρογένους

Γεννήθηκε Μαγδαληνή Μαυρογένους στην Τεργέστη το 1795 ή 1796. Καταγόταν από τη φαναριώτικη οικογένεια των Μαυρογένηδων. Ο πατέρας της, Νικόλαος, ήταν έμπορος και μυημένος στη Φιλική Εταιρεία, ενώ η μητέρα της, Ζαχαράτη, βοηθούσε στη διοίκηση των εμπορικών δραστηριοτήτων της οικογένειας. Η Μαντώ έλαβε πολύ καλή μόρφωση κι ήταν πολύγλωσση. Από μαρτυρίες γνωρίζουμε ότι ήταν χαμηλών τόνων, αλλά όταν μίλαγε για τη λευτεριά της Ελλάδας, φούντωνε η φλόγα μέσα της.

Με το θάνατο του πατέρα της το 1818 επέστρεψε στην Πάρο και το 1821 μετοίκισε στη Μύκονο, πρωτοστατώντας στην εξέγερση των κατοίκων του νησιού. Με δικά της έξοδα εξόπλισε κι επάνδρωσε μυκονιάτικα πλοία για την άμυνα του νησιού, ενώ συγκρότησε κι ένα στρατιωτικό σώμα το οποίο πολέμησε στην Πελοπόννησο. Συμμετείχε ενεργά στην απόκρουση των Αγαρηνών (Οκτώβριος 1822) και στις επιχειρήσεις κατά των Τούρκων στην Κάρυστο, το Πήλιο και τη Φθιώτιδα το 1823.

Έχοντας εξασφαλίσει την άμυνα του νησιού της, μετέβη στην Πελοπόννησο. Το Βουλευτικό, αναγνωρίζοντας τη συνεισφορά της, την έχρισε αντιστράτηγο. Η Μαντώ εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο και συνέχισε να διαθέτει την περιουσία της για τον Αγώνα. Το διάστημα εκείνο ήταν ιδιαίτερα άσχημο, καθώς υπέστη κακοποιητικές συμπεριφορές και παρενοχλήσεις. Επιπλέον, την έπληξε ο έρωτάς της για το Δημήτριο Υψηλάντη, που λέγεται ότι της υποσχέθηκε να την παντρευτεί, κάτι που αθέτησε αργότερα. Ο καημός της λέγεται ότι κράτησε μέχρι το θάνατο του Υψηλάντη το 1832.

Της απέμειναν πολύ λίγα χρήματα, σε σημείο που δεν μπορούσε να πληρώσει το ενοίκιο του σπιτιού της. Απομακρύνθηκε βίαια από το Ναύπλιο το 1826 με εντολή του Ιωάννη Κωλέττη και το 1827 η Μαντώ μετέβη στην Αίγινα. Η άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια στην Ελλάδα το 1828 φάνηκε να σηματοδοτεί μια αλλαγή στην κατάστασή της, με τον κυβερνήτη να αναγνωρίζει τις θυσίες της και να της απονέμει μια μικρή σύνταξη. Η δολοφονία του ωστόσο ανέτρεψε τα πράγματα. Η ηρωίδα προσπαθώντας να ανακτήσει μέρος της περιουσίας της απηύθυνε έκκληση στο βασιλιά Όθωνα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Παράλληλα οι σχέσεις της με την οικογένειά της, που την κατηγόρησε ότι ξόδεψε αλόγιστα την περιουσία τους, ήταν δυσχερείς.

Η Μαντώ κατέφυγε στην Πάρο, όπου της είχαν απομείνει κάποιοι συγγενείς, και προσέφερε βοήθεια σε φτωχά κορίτσια. Εκεί προσεβλήθη από τυφοειδή πυρετό και κατέληξε στον Ιούλιο του 1840. Ενταφιάστηκε φορώντας τη στολή αντιστράτηγου, το αξίωμα που της είχε απονεμηθεί όσο ζούσε, και την κηδεία της υπήρξε αθρόα προσέλευση. Με την πάροδο του χρόνου όμως λησμονήθηκε, κι ο τάφος της πλέον δε φέρει ούτε το όνομά της. Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι τις πληροφορίες για τη ζωή της τις αντλούμε κυρίως από Ευρωπαϊκές πηγές, καθώς οι σύγχρονοί της  Έλληνες ιστορικοί απαξίωσαν ή υποτίμησαν την προσφορά της.

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας