Αφιέρωμα: 200 χρόνια από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης. Βιογραφία Οδ. Ανδρούτσου

0

Στο σημερινό αφιέρωμα στους αγωνιστές του 1821 θα δούμε τη δράση του Ρουμελιώτη Οδυσσέα Ανδρούτσου.

Οδυσσέας Ανδρούτσος

Γεννήθηκε Οδυσσέας Βερούσης το 1788 ή 1789 στην Ιθάκη. Ήταν γιος του αρματολού Αντρέα Βερούση (ή Καπετάν Ανδρούτσου) ο οποίος είχε συμμετάσχει στην Επανάσταση του Λάμπρου Κατσώνη κι είχε συλληφθεί κι αποκεφαλιστεί το 1797 στην Κωνσταντινούπολη. Το 1806 ο Αλή Πασάς, ενθυμούμενος τη φιλία του με τον Αντρέα, πήρε τον Οδυσσέα να ζήσει στην αυλή του στα Ιωάννινα. Ο νεαρός εκπαιδεύτηκε στη στρατιωτική σχολή του Αλή Πασά και κάποια στιγμή κατόρθωσε να ενταχθεί στην προσωπική του φρουρά. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και το 1819 διορίστηκε δερβέναγας της ανατολικής Στερεάς Ελλάδας.

Ο Ανδρούτσος πολέμησε για τον Αλή Πασά μέχρι το 1820, όταν επήλθε κι η ρήξη του τελευταίου με την Υψηλή Πύλη, και στη συνέχεια αποχώρησε από τη Λιβαδειά έχοντας προλάβει να μυήσει τον Αθανάσιο Διάκο στη Φιλική Εταιρεία, τον οποίο και άφησε πρωτοπαλίκαρο. Στις αρχές του 1821 συναντήθηκε στη Λευκάδα με διάφορους οπλαρχηγούς της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας. Ο ίδιος τέθηκε επικεφαλής της εξέγερσης στη Στερεά μαζί με τον Πανουργιά.

Την πρώτη επίθεση σε τουρκική χρηματαποστολή στη γέφυρα της Τατάρνας ακολούθησε επιστολή του Ανδρούτσου προς του Γαλαξειδιώτες, με την οποία τους καλούσε να πάρουν τα όπλα τους. Το Μάιο του 1821 κλείστηκε με άλλους 117 αγωνιστές στο Χάνι της Γραβιάς και συνεισέφερε σε μία από τις σημαντικότερες νίκες της Επανάστασης, ανακόπτοντας την πορεία του Ομέρ Βρυώνη προς την Πελοπόννησο. Το 1822 φτάνει με το πρωτοπαλίκαρό του, Γιάννη Γκούρα, στην Αθήνα κι αναλαμβάνει την οχύρωση της Ακρόπολης. Ο πολυπληθής τουρκικός στρατός ωστόσο ήταν ισχυρότερος από τις δυνάμεις του Ανδρούτσου κι ο αγωνιστής έκανε προφορική συμφωνία παράδοσης για να κερδίσει χρόνο.

Οι οπλαρχηγοί που είχαν συνταχθεί με τον Κωλέττη τον κατηγόρησαν για προδοσία. Ο τελευταίος τον επικήρυξε για 5000 γρόσια αλλά με την προέλαση του Δράμαλη ήρε την επικήρυξη, ο Ανδρούτσος ρίχτηκε εκ νέου στη μάχη. Αν και δεν κατάφερε να σταματήσει τον Οθωμανό, μπόρεσε να αποκόψει τα τις εφοδιοπομπές του.

Το 1825 βρέθηκε στη Βοιωτία και προσπάθησε να κάνει νέες ψευδείς συμφωνίες με τους Τούρκους. Αυτή τη φορά η κυβέρνηση έστειλε στρατό να τον συλλάβει με επικεφαλής τον παλιό του σύντροφο, Γκούρα. Αυτός τον φυλάκισε στην Αθήνα και ο στρατιώτες του τον βασάνισαν. Ο Γκούρας διέταξε τη θανάτωση του Ανδρούτσου στις 5 Ιουνίου και για να καλύψει το έγκλημά του, γκρέμισε το σώμα του ήρωα στο λιθόστρωτο μπροστά στο ναό της απτέρου Νίκης, διαδίδοντας ότι ο Ανδρούτσος αποπειράθηκε να δραπετεύσει.

Η ιστορία ωστόσο τον δικαίωσε, και το 1865 τα οστά του μεταφέρθηκαν στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, όπου υπάρχει ακόμα το μνήμα του.

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας