Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή επιστολή 55 σημαντικών προσωπικοτήτων του δημόσιου βίου για την αγορά των Φρεγατών του Π.Ν. με ρήτρα αμυντικής συνδρομής από την χώρα που θα μας τις προμηθεύσει (με λίγα λόγια να μας υποστηρίξει πολεμικά η χώρα από την οποία θα πάρουμε τις φρεγάτες, σε περίπτωση που εμπλακούμε σε πόλεμο με την Τουρκία) .
Η σκέψη είναι φιλόδοξη, όμως ελάχιστα ρεαλιστική και ακόμη δυσκολότερο να εφαρμοσθεί (η προσέγγιση είναι εξόχως Ελληνοκεντρική).
Ζητείται από την κυβέρνηση να δημιουργήσει μία διμερή αμυντική συμμαχία στην ουσία εκτός του πλαισίου της EE και της αμυντικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ (αυτό δηλώνει η συμπληρωματικότητα που επικαλείται η επιστολή).
Γιατί αν και αναφέρουν ότι θα ήταν ευχής έργο να γίνει μία τέτοια συμμαχία με χώρα που να ανήκει στο ΝΑΤΟ και ακόμη καλύτερα και στην ΕΕ (αναφέρεται συγκεκριμένα στην Γαλλία), εν τούτοις δηλώνουν έμμεσα ότι η οιαδήποτε ρήτρα αμυντικής συνδρομής θα κινείται εκτός του καταστατικού των δύο Οργανισμών (ως συμπληρωματική).
Αυτό είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να επιτευχθεί γιατί τότε θα δημιουργείτο ρωγμή στο σύστημα λήψεως αποφάσεων του ΝΑΤΟ αλλά και της ΕΕ.
Όπως έχω εξηγήσει πολλές φορές, η οιαδήποτε δυνατότητα αμυντικής συνδρομής από χώρα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εκτός του καταστατικού των δύο οργανισμών, μπορεί να είναι μόνο ήπιας μορφής (στο επίπεδο των πληροφοριών-δορυφόρων-διαμεσολάβησης κλπ) και μπορεί να γίνει κυρίως με πολιτική παρέμβαση της τελευταίας στιγμής και όχι με καταγεγραμμένη σταθερή συμφωνία.
Πόσο μάλλον επίσημη και δημοσιευμένη ρήτρα για αμυντική συνδρομή (δέσμευση δηλαδή ακόμη και για εμπλοκή).
Ανάλογοι είναι και οι περιορισμοί υπογραφής τέτοιας ρήτρας με χώρα της ΕΕ που να ανήκει και στο ΝΑΤΟ.
Και αυτό είναι προφανές όχι μόνο γιατί θα αντιδράσει το ΝΑΤΟ που δεν θα ήθελε δύο μέλη του να συμμαχήσουν εναντίον τρίτου μέλους, αλλά και η ΕΕ δεν θα ήθελε να τεθεί υπό αμφισβήτηση η λειτουργική σχέση ΝΑΤΟ –ΕΕ .
Η μόνη δυνατότητα αμυντικής συνεργασίας (επαναλαμβάνω αμυντικής συνεργασίας όχι συμμαχίας) για δημιουργία αμυντικής δυνατότητας ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗΣ είναι εντός του πλαισίου της ΕΕ (ώστε να μην δημιουργούνται τα ζητήματα που προανέφερα στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ) και αυτή είναι η αμυντική συμφωνία με την Γαλλία, ως αμυντική δυνατότητα ενταγμένη στην στρατηγική για την άμυνα και την ασφάλεια της ΕΕ (PESCO και CARD). Και μάλιστα με χρηματοδότηση για τις υποδομές από τον χρηματοδοτικό μηχανισμό “ATHENA”.
Φυσικά και θα υπάρχουν εύλογοι περιορισμοί όσον αφορά την άμεση συγκρουσιακή-πολεμική εμπλοκή.
Ο βασικός σκοπός όμως είναι να λειτουργεί κυρίως αποτρεπτικά. Υποστήριξη σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο και στο αμυντικό να εξασφαλίζει σταθερή ροή αμυντικής συνεργασίας σε μέσα και υποδομές καθώς και σε εκπαίδευση, πληροφορίες, δορυφορική κάλυψη και συνολική αναβάθμιση επιχειρησιακών δυνατοτήτων.
Πέραν τούτων θα έχουμε μία ισχυρή πολιτική υποστήριξη από την Γαλλία όχι μόνο εντός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ αλλά και στο ΣΑ/ΟΗΕ.
Αυτό μας προτείνει η Γαλλία ξεκάθαρα εδώ και μήνες, αυτό προσπαθεί να προωθήσει με τον Μεσογειακό διάλογο των 7 που ξεκίνησε και δεν την υποστηρίξαμε, την αμυντική συνεργασία για την αμυντική θωράκιση της ΕΕ και προστασία των συμφερόντων της ΕΕ και των χωρών της στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δηλαδή η Γαλλία προσπαθεί να ηγηθεί στην δημιουργία αμυντικών δυνατοτήτων της ΕΕ και ιδιαίτερα στην Μεσόγειο που είναι πρωτίστως θάλασσα συμφερόντων της ΕΕ και των χωρών της.
