ΔΙΧΟΓΝΩΜΙΑ ΑΝΑΚΤΟΣ – ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ (1910-1915) Μέρος 2ο

0

Στα δύο περίπου χρόνια από της ενάρξεως της πρωθυπουργικής θητείας ένα τεράστιο Έργο είχε πραγματοποιηθεί, για την εύρυθμη λειτουργία του Ελληνικού κράτους. Παράλληλα και στον Διπλωματικό τομέα, στα άγνωστα για πολλούς μονοπάτια, ο Βενιζέλος ξεδίπλωσε τη διπλωματική του ευφυία. Γνώριμος με διπλωμάτες αλλά και σε κύκλους των διπλωματών συνεζητούσε, τόσο με τους εκπροσώπους του «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ» (Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Βουλγαρία και Τουρκία), όσο και με διπλωμάτες της ΑΝΤΑΝΤ (Αγγλίας και Γαλλίας), αλλά και Ρώσους, όταν σχηματίστηκε το 1907 η τριπλή ΑΝΤΑΝΤ. Παράλληλα, συνέχισε να επενδύει στις διπλωματικές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες.

Μετ’ ου πολύ από την εκλογή του, ξεκίνησε συμμαχία με την Σερβία αφενός και προσεταιρισμό με τις άλλες δύο Βαλκανικές χώρες (Βουλγαρία και Μαυροβούνιο), ώστε από κοινού οι τέσσερις χώρες να εφορμήσουν κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για να της αποσπάσουν τμήματα που ανήκαν σε αυτές και τελούσαν υπό την κατοχή της.

Το Μέλλον στην πολιτική, κοινωνική, οικονομική, Διπλωματική ιστορία της Ελλάδας είναι φανερό ότι θα ανήκει στον Βενιζέλο τουλάχιστον για την επόμενη 20ετία.

Τα πάντα πλέον θα περιβάλλονται από τις Εθνικές και διπλωματικές προσπάθειες του Βενιζέλου να καταστήσει την Ελλάδα ομοτράπεζη με τους άλλους νικητές του «ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ» (Α’ Π.Π.)

Ο Βενιζέλος στην περίοδο αυτή ήθελε την Ελλάδα ΕΝΩΜΕΝΗ σαν μια γροθιά, γι’ αυτό ο ίδιος είχε διορίσει κατά την παραλαβή της Κυβερνήσεως τον Διάδοχο τότε Κωνσταντίνο ως Αρχηγό της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ Στρατιάς της Ηπείρου.

Η δολοφονία του Βασιλέως Γεωργίου Α’ στην Θεσσαλονίκη (18/3/1913) ανέτρεψε τα σχέδια του αφού στον Βασιλικό Θρόνο κάθισε πλέον ο… Κωνσταντίνος, με δική του διπλωματική ατζέντα και γερμανόφιλος, έχοντας δώσει ήδη δείγματα γραφής ως Διάδοχος, του τρόπου που αντιλαμβανόταν την άσκηση της Βασιλικής εξουσίας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια του κινήματος στο Γουδή, τα στελέχη του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ είχαν προβεί σε ένας υγιές ξεκαθάρισμα του Στρατεύματος με υπηρεσιακό προσδιορισμό των «ΑΞΙΩΝ» πολεμιστών.

Κατά την αναδιάταξη και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού του στρατεύματος πλήθος εξ αυτών ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΥΘΗΚΑΝ. Ο Κωνσταντίνος και μάλιστα ΜΕ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ τους προσέδωσε τον τίτλο ΕΠΙΣΤΡΑΤΟΙ και τους κατέβαλε και επίδομα ως εν υπηρεσία ευρισκομένων ΒΑΣΙΛΟΦΡΟΝΩΝ. Πολιτικά ανήκαν στο φιλομοναρχικό κόμμα, έτοιμοι να πολεμήσουν εν είδει ιδιωτικού στρατιωτικού σώματος κατ’ απόλυτο εντολή του Βασιλέως πλέον Κωνσταντίνου, ακόμη και Έλληνες, κάτοικους Αθηνών – Πειραιώς, με το αιτιολογικό ότι επρόκειτο περί εχθρών του καθεστώτος.

Οι ΜΠΡΑΒΟΙ αυτοί έσπευδαν να εκφοβίσουν όλους όσους καταφέροντο κατά των αντεθνικών αποφάσεων, προδοσία ΡΟΥΠΕΛ και ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ και Παράδοσης ΑΜΑΧΗΤΙ του Δ΄ Σώματος Στρατού από τον Κωνσταντίνο στις 26/5/1916, το οποίο χαρακτηρίστηκε από τον ιστορικό Βεντήρη ως «αίσχος εις τας ημέρας του Ελληνισμού».

Ο Κωνσταντίνος Α’, δύο φορές έκπτωτος των Βασιλικών καθηκόντων, ήδη τον Απρίλιο του 1914, ολίγον προ της ενάρξεως του Α΄ Π. Π., φιλοξενεί τον Κάιζερ Γουλιέλμο Β’, αδελφό της συζύγου του, Βασιλίσσης Σοφίας και πραγματοποιεί μυστικό σύμφωνο, δεσμευόμενος ότι η Ελλάδα στον αναμενόμενο πόλεμο δεν θα συμπράξει με την ΑΝΤΑΝΤ και θα προβεί σε εδαφικές παραχωρήσεις μέσω Βουλγαρίας στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.

Οι πάντες από της αναλήψεως της Βασιλείας από τον Κωνσταντίνο είχαν διασπασθεί σε δύο πολιτικούς μηχανισμούς και οι σχέσεις μεταξύ Κωνσταντίνου και Βενιζέλου υπερέβαιναν ακόμη και την αποστροφή.

Ιάσων Μακρυγιάννης, τ. Γεν. Δ/ντης Πολυμέσων και ΜΜΕ

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας