Εμμονή και Δυστοκία- Ποιητικό ρεπορτάζ του Δ.Μ

0

Τι είχα; Τι έχασα;

Αναρωτιέται η επίγνωση

Που δεν αξιώθηκε να διαχειριστεί κάθε διαχρονική

Απόπειρα αυτογνωσίας του αυταπόδεικτου.

 

Διολισθαίνει η γλώσσα στα ιστολόγια του ανεξέλεγκτου

Ελλοχεύουν νάρκισσοι αφηγητές και εμμονικοί ακόλουθοι.

Θρυαλλίδα δυστοπίας ο εθισμός στη δια βίου ανάρτηση.

 

Αλληγορία, το ηθικό πλεονέκτημα της πολιτικής φλυαρίας.

Η αβελτηρία εποπτεύει τα πεπραγμένα και η πανδημία

Των αριθμών και των κρουσμάτων τις θεωρίες

Την ώρα που η φθορά του χρόνου διαθλάται με ταχύτητα ιλίγγου

Στην έρημο της μετάλλαξης.

 

Ανερμάτιστη ρητορική, των κυμάτων έρμαιο

Δίνει ερείσματα σε κόκκινα μπολερό για αιτιάσεις

Στα υπερκείμενα της γκρίζας σημειολογίας μίλια

Και εμμονές

Στης συναντίληψης την ασύμπτωτη εξίσωση.

 

O tempora!  O mores!

 

Συναίσθημα και Λογική,  γονίδια αντίρροπων κυττάρων

Αποτάσσουν μια ακόμη προσδοκία υπέρβασης στις φυλές της πλατείας

Και στους ναρκωμένους νευρώνες της κοινωνικής δικτύωσης.

 

Δ.Μ. _ Νοέμβριος 2020

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας