Στο προηγούμενο άρθρο μου έγραφα για την ανάγκη να ξεπεραστεί η αδυναμία να πάρει απόφαση το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με την παραπομπή του θέματος της Ρωσικής επίθεσης στην Ουκρανία στην ΓΣ/ΟΗΕ.
Αν και με καθυστέρηση μερικών ημερών, τελικά το ζήτημα πήγε και παρά τις φοβίες πολλών διεθνολόγων ότι η ΓΣ/ΟΗΕ δεν θα λάμβανε απόφαση γιατί δεν θα είχε την πλειοψηφία των κρατών, εν τούτοις ήταν συντριπτική η υποστήριξη της απόφασης από 141 χώρες.
Η απόφαση της ΓΣ/ΟΗΕ είναι κόλαφος για την Ρωσία, αναφέρεται σε ΟΛΑ, χαρακτηρίζει την πράξη της Ρωσίας ως «Aggression» και δίνει την δυνατότητα να αναληφθούν οι δέουσες ενέργειες σε ότι αφορά τα εξής σημαντικά ζητήματα:
- την ανάληψη ειρηνευτικής πρωτοβουλίας από τον Δυτικό κόσμο (που μεχρι και σήμερα έχει αφεθεί να διαπραγματεύεται ο Ζελένσκυ όντας ανίσχυρος)
- την κατάπαυση των εχθροπραξιών
- τις απαιτούμενες ενέργειες για την έξοδο και προστασία των άμαχων
- την ανθρωπιστική βοήθεια
- την αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας της Ουκρανίας
- την καταγραφή των εγκλημάτων για ανάληψη των αναγκαίων ενεργειών για εφαρμογή του δικαίου
- την καταδίκη της απειλής χρήσης πυρηνικών από την Ρωσία
Περιμένω να δω την ΕΕ σε συνεργασία με ΟΑΣΕ να αναλαμβάνει πρωτοβουλία για εκκίνηση μίας ειρηνευτικής διαδικασίας και για υλοποίηση των αποφάσεων της ΓΣ/ΟΗΕ, με ενέργειες που να ευνοούν την ειρήνευση, τον έλεγχο των εγκλημάτων πολέμου, την ανθρωπιστική βοήθεια και την προστασία των αμάχων σε πρώτη άμεση φάση.
Αυτός που πρώτος ξεκίνησε να δρα προς αυτήν την κατεύθυνση είναι ο Μακρόν ο οποίος δεν μας απογοητεύσει (ως έχουσα η Γαλλία την προεδρία της ΕΕ).
Επιτέλους Ευρωπαίοι, ας σταματήσουμε να περιμένουμε να μας πουν οι ΗΠΑ τι θα κάνουμε.
Το ζήτημα δεν αφορά μόνο τις σχέσεις Ρωσίας – Ουκρανίας αλλά την ειρήνη, την ασφάλεια και την οικονομία όλης της Ευρώπης κυρίως. Στο έδαφός μας γίνεται ο πόλεμος, εμάς επηρεάζει άμεσα, εμείς απειλούμεθα, εμείς διαχειριζόμαστε την ανθρωπιστική κρίση, εμείς θα ζήσουμε με τους Ρώσους ως γείτονες στην ίδια Ήπειρο.
ΑΣ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ως Ευρωπαίοι και ας αναλάβουμε πρωτοβουλία με ένα σχέδιο ειρήνευσης, ας πάρουμε την ζωή μας και το μέλλον μας στα δικά μας χέρια.
Η ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Το άμεσο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι η ανθρωπιστική κρίση. Και εδώ η ΕΕ έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες με την ηγεσία της Γαλλίας που δεν δίστασε και ανέλαβε πρωτοβουλία να ζητήσει και την βοήθεια της Κίνας, η οποία αποδέχθηκε να συνεισφέρει στην κοινή ανθρωπιστική προσπάθεια.
Είναι εγκληματική η προσβολή με βλήματα βόμβες και πυραύλους κατά αμάχων.
Κανένας επιχειρησιακός και πολιτικός σκοπός δεν νομιμοποιείται όταν οι άμαχοι μένουν απροστάτευτοι, βομβαρδίζονται. Από οιονδήποτε.
Ακόμη χειρότερα είναι όταν αυτό γίνεται από τακτικό οργανωμένο και διοικητικά ελεγχόμενο στρατό. Έχουν ευθύνη οι πολιτικοί και επιχειρησιακοί ηγέτες. Είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων αξιών και η θέση μου είναι ότι όσοι ευθύνονται πρέπει να τιμωρούνται.
Και η απόφαση της ΓΣ/ ΟΗΕ ανοίγει τον δρόμο για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο όσων διαπράττουν εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας, το οποίο οφείλει να αναπτύξει παρατηρητές και να συλλέξει συγκεκριμένα και ακριβή στοιχεία για όλα αυτά.
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
Τέσσερα πράγματα οφείλει να κάνει ο Δυτικός κόσμος άμεσα και να σταθεί επιτέλους με σθένος στα πόδια του απέναντι στην Ρωσία:
- Να αναληφθεί επειγόντως ειρηνευτική διαδικασία από την ΕΕ επί τη βάσει της απόφασης της ΓΣ/ΟΗΕ.
- Να αναπτυχθούν δυνάμεις του ΝΑΤΟ σε όλες τις Νατοϊκές χώρες στην περιφέρεια της Ουκρανίας, αλλά και στην ευρύτερη περιφέρεια, ώστε να λειτουργήσουν αποτρεπτικά προς την Ρωσία εάν επιχειρήσει να επεκταθεί πέραν της Ουκρανίας και να απειλήσει τους γείτονές της, όπως φοβούνται και οι Νατοϊκές χώρες της Βαλτικής (και η Μολδαβία).
- Να υπάρξει απαίτηση με βάση την απόφαση της ΓΣ/ΟΗΕ ώστε να υπάρξουν συγκεκριμένες παύσεις στις μάχες, να εγκαθιδρυθεί ουδέτερη ζώνη σε περιοχές που φεύγουν οι άμαχοι και να προστατευθούν οι διάδρομοι από ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ.
- Να υπάρξει άμεση διαπραγμάτευση με Ρωσία και Ουκρανία υπό την Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), για τον έλεγχο και την προστασία των πυρηνικών εργοστασίων στην Ουκρανία.
