Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΕΞΙ – γράφει ο Ιάσων Μακρυγιάννης

0

Είχα την τιμή σε προηγούμενο φύλλο να αναφερθώ στην τελευταία πολεμική επιχείρηση του Συνταγματάρχη εκείνης της εποχής Νικόλαου Πλαστήρα, την επί διήμερο σχεδόν ανασχετική μάχη προς τα στρατεύματα του Τούρκου Κεμάλ Ατατούρκ, προκειμένου να δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος στους πρόσφυγες των Αλατσάτων και των γύρω περιοχών να επιβιβασθούν στο επίτακτα σκάφη και να περάσουν από τον ΤΣΕΣΜΕ στην απέναντι παραλία της ΧΙΟΥ.

Εκείνη την ώρα του σωσμού με την στεντόρεια λόγω αγανάκτησης φωνή του, υπακούοντας τα αλλόφρονα πλήθη που ζητούσαν εκδίκηση για την καταστροφή τους, ευρισκόμενος με τον στρατό του στην προκυμαία του Τσεσμέ, ο «ΣΕΙΤΑΝ ΓΚΡΕΚΟΣ» για τους Τούρκους και ο «ΜΑΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ» για τους Έλληνες υπόσχετο ότι, «όλοι οι υπεύθυνοι της καταστροφής του Γένους και του Έθνους θα καθίσουν στο σκαμνί και θα πληρώσουν». Στην Αθήνα, ο Βασιλεύς και παρέα του, έχοντας πληροφορηθεί ότι επήρχετο με παταγώδη και αναντίρρητο τρόπο ο φυσικός και ο επαγγελματικός των υπαιτίων της καταστροφής σκαιώδης θάνατος, δώσει εντολή στον πλοίαρχο να πλεύσει με τον πλαστήρα και την Μεραρχία του στην Σάμο, αντί του ΠΕΙΡΑΙΑ.

Μια ιστορία τέλειωνε, ένα νέο κεφάλαιο άρχιζε με «ΤΗ  ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΕΞΙ».

«Οι καιροί ου μενετοί» κατά τους αρχαίους. Με την ρήση αυτή σε στρατιωτικό πρόσταγμα Ιστορικά η ημερομηνία έναρξης του πραξικοπήματος 11/9/1912 καθώς κατόπιν συνεννοήσεως των ηγετών ταυτόχρονα ο Ν. Πλαστήρας στην Χίο και ο Θ. Πάγκαλος στην Λέσβο συγκάλεσαν επίλεκτους αξιωματικούς και τους ενημέρωσαν ως πρώτη πληροφορία ότι εξορίζεται ο Βασιλεύς και ακολουθεί ο Τριανταφυλλάκος. τιτλούχος ως « ο μιας ημέρας Έλλην πρωθυπουργός.

Την μεθεπόμενη οι Αθηναίος, Γονατάς, Στυλ. Δαγκλης, Πάγκαλος, Παπαναστασίου, Χατζηκυριάκος Φωκάς (Ναυτικό) προεξάρχοντος  του ΝΙΚ.ΠΛΑΣΤΗΡΑ  συγκρότησαν Επαναστατική Επιτροπή. Ως πρώτη ενέργεια της επιτροπής υπήρξε η αποπομπή εκ του θρόνου του Βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄ και τα βασιλικά καθήκοντα ανατίθενται στον υιόν αυτού ως διάδοχον, τον Βασιλέα Γεώργιο  Β’. Την εντολή μετέφεραν οι Πλαστήρας, Γονατάς και ο Φωκάς προσωπικά στον Βασιλέα Κωνσταντίνο Α’.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Κυβερνητικό έργο ήτο ανύπαρκτο αφού από το Μάρτιο του 1921 (αποχώρηση της πρωθυπουργίας Ελ. Βενιζέλου) έως τον Σεπτέμβριο του 1922 ο Βασιλεύς ανά τρίμηνο διόριζε και νέο πρωθυπουργό! Ήτοι τους Γούναρη, Στράτο Πρωτοπαπαδάκη και Τριανταφυλλάκο. Ακυβερνησία σε όλο της το μεγαλείο, προκαλώντας σωρεία επιβλαβών αποτελεσμάτων σε βάρος του κράτους.

Εκ του γεγονότος αυτού και άλλων ομοίων, αρχικά μεταξύ των Μελών της Επιτροπής υπήρξε διάσταση απόψεων για την μορφή που θα έπρεπε να λάβει η επιβολή των αποφάσεων σχετικά με τα κακουργήματα που είχαν διαπραχθεί κατά την διετία της εκστρατείας (1920-1922) και η δίκη να διεξαχθεί από «Τακτικό Στρατοδικείο» ώστε η τηρουμένη διαδικασία να είναι μετριοπαθής αντί «αδιαλλάκτου», όπως απαιτούσε ο Λαός, στην δύναμη του οποίου είχαν προστεθεί άνω των 2.000.000 πρόσφυγες, νυν κάτοικοι Αθηνών.

Στις 13 Σεπτέμβρη τα πλοία που γεμάτα στρατιώτες έφταναν από ΧΙΟ, ΣΑΜΟ, ΛΕΣΒΟ, έπλευσαν στο Λαύριο και αποβίβασαν τους επιβαίνοντες.

Ενώ συνέβαιναν αυτές οι διεργασίες είχαν ξεχυθεί οι «στρατονόμοι» από τις 12/9/1922 και προέβαιναν σε αθρόες συλλήψεις Βασιλοφρόνων στρατιωτικών και οι αστυνομικοί εκατοντάδες πολιτών. Στις 14 Σεπτέμβρη 1922 επίσης συνελήφθησαν οι επτά πολιτικοί-στρατιωτικοί και μετήχθησαν στο θωρηκτό Λήμνος να δικαστούν και να εκτελεστούν στο κατάστρωμα. Τελικά με παρέμβαση Πλαστήρα ματαιώθηκε όλη αυτή διαδικασία και οι πολιτικοί προσήχθησαν στην Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών για να δικαστούν με όρους στρατιωτικής δικαιοσύνης από έκτακτο Στρατοδικείο με τους Στρατιωτικούς. Οι μέρες όμως περνούσαν και η δίκη που περίμενε ο λαός καθυστερούσε υπόπτως. Έτσι στις 9 Οκτωβρίου έγινε μία διαδήλωση στο Σύνταγμα, στην οποία πάνω απο 200.000 κόσμου απαιτούσε την άμεση εκτέλεση των 8 και την ικανοποίηση του εθνικού θυμού απέναντι στην καταστροφή. Υπό αυτή την πίεση, στις 13/10/22 εκδόθηκε διάταγμα για τη σύσταση Έκτακτου Στρατοδικείου με πρόεδρο του ανακριτικού τμήματος τον Πάγκαλο και στρατοδίκη τον Αθηναίο. Είχε προηγηθεί ο «λόγος τιμής» Πλαστήρα ότι θα εφαρμόζετο αναποτρέπτως το περιεχόμενο της αποφάσεως της δίκης ΤΩΝ ΟΚΤΩ που ήδη είχαν εγκλεισθεί στις φυλακές ΑΒΕΡΩΦ!

Στις 24/10 είχαν τελειώσει 12 μαρτυρικές καταθέσεις και οι απολογίες των κρατουμένων και αυθημερόν κατατέθηκε έκθεση και προχώρησε η σύνταξη «κατηγορητηρίου» πορίσματος. Μάρτυρες κατηγορίας κατέθεσαν 12 (δώδεκα). Κατηγορούμενοι που παραπέμποντο να δικαστούν ήταν οι κάτωθι ΟΚΤΩ: Δ. Γούναρης, Ν. Σερέτης, Μ. Γούδας, Π. Πρωτοπαπαδάκης, Γ. Μπαλντατζής, Ν. Θεοτόκης, Γ. Χατζηανέστης, Ξ. Στρατηγός. Το κατηγορητήριο συντάχτηκε από τον γνωστό από την υπόλοιπη πολιτική του σταδιοδρομία, Γ. Παπανδρέου.

Η ακροαματική διαδικασία, η οποία με την κατάθεση των 12 μαρτύρων κατηγορίας, ομιλίας του Δημόσιου κατηγόρου και των τεσσάρων συνηγόρων, απολογίες των κατηγορουμένων και ενός μάρτυρος υπερασπίσεως, διατηρήθηκε επί 14 συνεδριάσεων. Το κατηγορητήριο αποτελείτο από 15 ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΈΣ πράξεις σε παραβιάσεις του στρατιωτικού κώδικα και επιτελικών διαταγών ή και άλλες, όπως το δημιουργηθέν δημοψήφισμα, αποφυγή ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗΣ εδαφών ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ, εκ των πρωθυπουργικών εσφαλμένων αποφάσεων η Ελλάς υπεβλήθη σε οικονομικό αποκλεισμό, προδοτική παράδοση Ρούπελ, Καβάλας και Δυτικής Θράκης στους Βούλγαρους, διασπάθιση δημοσίου χρήματος κλπ.

Η απόφαση του Εκτάκτου Στρατοδικείου εκδόθηκε στις 15/11/1922 στις 9 το πρωί, και ο «επαναστατικός επίτροπος» Νεοκ. Γρηγοριάδης μεταβαίνει στις φυλακές Αβέρωφ να ανακοινώσει την ετυμηγορία. Ο Μ. Γούδας και ο Ξ. Στρατηγός καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη ενώ οι υπόλοιποι καταδικάζονται σε θάνατο. Στις 10.30 μετάγονται οι έξι στο ΓΟΥΔΙ και στις 11.30 τριάντα έξι πυροβολισμοί αντηχούν από το στρατόπεδο. Στις 14.30 κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας κηδεύονται στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

Με την εκτέλεση των Έξι, ένα θλιβερό κεφάλαιο της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας κλείνει.

Ιάσων  Μακρυγιάννης
τ. Γεν. Διευθυντής πολυμέσων & ΜΜΕ

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας