Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΟΣ!, του Χρήστου Φωτιάδη

0

 

Και οι διαφορετικές του ερμηνείες…

Η πνευματική επαφή λείπει σήμερα, σ’ έναν κόσμο πεζό, όπου οι περισσότεροι είναι απασχολημένοι με τη δύσκολη καθημερινότητά τους. Έτσι, όταν ένα «ψαγμένο» πρόσωπο με προκαλεί σε πνευματική αναμέτρηση, σηκώνω τα μανίκια και ανταποκρίνομαι αμέσως!

Το επίμαχο εδώ ήταν ένα απόφθεγμα του Μάρκου Αυρήλιου:

“Η αληθινή αξία ενός ανθρώπου μετριέται με τους στόχους που επιδιώκει”.

Αυτό το απόφθεγμα είναι ο πρόγονος του σύγχρονου και αγαπημένου μου «Είμαστε οι επιλογές μας»! Είναι όμως πολύ πιο πλήρες, παρά την λακωνικότητά του. Στην ουσία αποτελεί σχεδόν… ανάλυση τού δεύτερου!

Το σύγχρονο λέει απλά ότι η ζωή μας είναι ένα άθροισμα επιλογών, αποφάσεων, δράσεων. Δεν ασχολείται καθόλου με το ηθικό, δεοντολογικό ή νόμιμο των επιλογών αυτών. Ένας στυγνός εργοδότης μπορεί να κάνει «επιτυχείς» επιλογές, καταπιέζοντας τους εργαζόμενους ή/και παραβαίνοντας τους νόμους, αλλά δεν παύει να είναι «επιτυχημένος»! Ο/η σύντροφος εμφανίζει προς τα έξω μια εικόνα απόλυτης αξιοπιστίας, ενώ η αληθινή του συμπεριφορά προς το ταίρι του είναι απαίσια! Οι «λεπτομέρειες» αυτές παρακάμπτονται, αν οι «επιλογές» τεκμηριώνουν ένα άθροισμα «επιτυχιών».

Η ρήση τού Αυρήλιου αναφέρεται ευθέως στους «σκοπούς» ή και στις «φιλοδοξίες», δηλαδή στο «υπόβαθρο» ακριβώς των επιλογών! Και εκεί εστιάζει την κρίση για τον εξεταζόμενο. Όχι στο αποτέλεσμα, αλλά στις προθέσεις! Με βάση αυτές θα κριθεί και όχι με βάση τις φαινομενικές, επιφανειακές «επιτυχίες» προσωπικού και κοινωνικού χαρακτήρα!

Αντίθετα, μπορεί ο σκοπός ζωής ενός ανθρώπου να δείχνει ακόμα και… αντικοινωνικός, με κορυφαίο παράδειγμα τον Διογένη! Κι όμως κρίθηκε… αιώνια για τον σκοπό ζωής του και αντιμετωπίζεται διαχρονικά με απόλυτο σεβασμό, τον ίδιο που επέδειξε ο Αλέξανδρος απέναντί του! Άρα ο Αυρήλιος στέκεται αποκλειστικά στις αγαθές προθέσεις, ως κριτήριο επιτυχίας.

Ένα ακόμη σημείο εξέτασης για την πληρότητα του αποφθέγματος είναι αν ο λόγος είναι για «άνθρωπο» γενικά ή «άνδρα» περιοριστικά! Ως γνωστόν, τόσο στην Αρχαία Ελλάδα όσο και στη Ρώμη, η πολιτική ζωή και γενικά οι αποφάσεις για όλα τα κοινά ήταν έργο των ανδρών και μόνο! Αυτοί είχαν τις επιλογές, αυτοί ήσαν και τα υποκείμενα της έξωθεν κρίσης! Φυσικά σήμερα το απόφθεγμα αφορά εξίσου τις γυναίκες, τόσο ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας όσο και ως… συμπληρωματικά  -στις πιο συντηρητικές κοινωνίες…

 

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας