Η πρώτη μέρα, άρθρο του Σταύρου Μ. Θεοδωράκη

0

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ

Σας γράφω την επιστολή αυτή γιατί θεώρησα πως είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για τη Χώρα μας σε συνέχεια των ενεργειών της γείτονος Τουρκίας.

Θα είμαι σύντομος σεβόμενος τον δικό σας πολύτιμο χρόνο.

Παρακολούθησα κύριε Πρωθυπουργέ τις ανταποκρίσεις και την ειδησεογραφία για την πρόσφατη συνάντηση σας με τον πρόεδρο Ερντογάν στο Λονδίνο.
Άκουσα και είδα προσεκτικά τις δηλώσεις σας αμέσως μετά τη συνάντηση αυτή.

Ανησυχώ κύριε Πρωθυπουργέ πως η μέρα της συνάντησής σας ήταν η πρώτη μέρα του πολέμου … όμως δεν παύω να διατηρώ και την ελπίδα πως ίσως ήταν η πρώτη μέρα της ειρήνης.

Πράγματι τείνω να πιστέψω πως έτσι έχουν τα πράγματα … η πρώτη μέρα του πολέμου … η πρώτη μέρα της ειρήνης.

Εσείς κύριε Πρωθυπουργέ θα αποφασίσετε τι από τα δύο θα συμβεί … εσείς μόνος … και είναι δύσκολη η απόφαση.

Θα τολμήσω να σας περιγράψω όσα εγώ θα έκανα αν ήμουν στη θέση σας, εάν ήμουν ο πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Εάν ήμουν ο αρχηγός μιας ισχυρής αυτοδύναμης κυβέρνησης που υποστηρίζει και θέλει να είναι φιλελεύθερη και μεταρρυθμιστική.

Εάν ήμουν ο πρωθυπουργός που χαίρει μεγάλης δημοφιλίας, σε μια κυβέρνηση με μεγάλα ποσοστά αποδοχής.

Εάν ήθελα να είμαι ο νέας κοπής πολιτικός που θέτει το γενικό συμφέρον πάνω από το κομματικό, που μέλημα του είναι η χώρα του και όχι η επανεκλογή του.

Να είμαι ο νέας κοπής πολιτικός που είναι έτοιμος να θέσει σε κίνδυνο ή/και να θυσιάσει την πολιτική του προοπτική, αν αυτό επιτάσσει το στρατηγικό όφελος της πατρίδας του.

Εάν ήμουν ο νέας κοπής πολιτικός που νοιάζεται αν και τι θα γράψει γι’ αυτόν η Ιστορία και όχι για όσα εφήμερα θα τον χαρακτηρίσουν οι ψηφοφόροι του και οι κομματικοί του φίλοι.

Εάν έτσι είχαν τα πράγματα κύριε Πρωθυπουργέ δεν θα είχα καμιά αμφιβολία και κανέναν δισταγμό … θα διάλεγα την ειρήνη … θα γύριζα την πλάτη μου και θα έκλεινε τα αυτιά μου σε όσους με συμβουλεύουν ή/και με απειλούν και θα διάλεγα την ειρήνη.

Θα διάλεγα την ειρήνη και θα ήξερα καλά πως η ειρήνη προϋποθέτει απευθείας συνεννόηση με τον γείτονα που έχω τις διαφορές και προσφυγή στη δικαιοσύνη για όσα θέματα δεν κατορθώσουμε να συμφωνήσουμε.

Διμερείς διαπραγματεύσεις λοιπόν με την Τουρκία με συνυποσχετικό προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για όσα θέματα δεν υπάρξει σύγκλιση.
Με την κατάλληλη προετοιμασία, με τον κατάλληλο τρόπο, στον κατάλληλο χρόνο.

Οτιδήποτε άλλο δεν είναι ειρήνη κύριε Πρωθυπουργέ και ότι δεν είναι ειρήνη έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα είναι πόλεμος.

Κύριε Μητσοτάκη εύχομαι να τολμήσετε … για το καλό μας … για το καλό της Χώρας.

Να τολμήσετε … και η Ιστορία δεν θα σας προσπεράσει.

Με εκτίμηση

Το σημερινό κείμενο του κ. Σ. Θεοδωράκη αποτελεί συνέχεια του κειμένου «Θα είναι πόλεμος» το οποίο είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα «ΑΘΜΟΝΙΟΝ ΒΗΜΑ» στις 5 Σεπτεμβρίου στο φ. 1332 και δυστυχώς αποδείχθηκε άκρως προφητικό. Καθώς το θέμα είναι απολύτως επίκαιρο σας παραθέτουμε πιο κάτω και το κείμενο αυτό:

Θα είναι πόλεμος, του Σταύρου Μ. Θεοδωράκη

Παρακολουθώ τις εξελίξεις στην Κύπρο και στο Αιγαίο … τον δημόσιο διάλογο … ανησυχώ … το θερμό επεισόδιο με την Τουρκία μου μοιάζει αναπόφευκτο.

Είναι εξαιρετικά ανησυχητικό και απολύτως επικίνδυνο για την ειρήνη στην περιοχή πως έχουμε αρχίσει να συμφιλιωνόμαστε με την ιδέα αυτή … το ονοματίζουμε «θερμό επεισόδιο» … «εμπλοκή» … «παρέμβαση» … «παρακώληση» … «αποτροπή» … «στρατιωτικές ενέργειες» …και ένα σωρό άλλα, αντί να το αποκαλούμε αυτό που θα είναι.

Θα είναι πόλεμος, τι δεν καταλαβαίνουμε;

Πόλεμος με την Ελλάδα επιτιθέμενη μάλιστα.

Ας δούμε μερικά στοιχεία που συναπαρτίζουν το πάζλ της σύγκρουσης, όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι και μακάρι να βρεθούν άλλοι πραγματικοί γνώστες του θέματος να με ακυρώσουν.
Μακάρι να βρεθούν.

  • Η Ελλάδα ακολούθησε και ακολουθεί μέχρι τώρα πολιτική στην οποία κυριαρχεί η επίκληση των δικαιωμάτων της. Αυτή η πολιτική, αν δεν συνοδεύεται και από τις αντίστοιχες πρωτοβουλίες, είναι ατελέσφορη.
  • Αναγνωρίζουμε του κανόνες του διεθνούς δικαίου αλλά ουδέποτε επιδιώξαμε την εφαρμογή του για να κατοχυρώσουμε τα δικαιώματά μας. Φοβόμαστε μήπως προκαλέσουμε αμφισβητήσεις, ανησυχούμε μήπως προκύψουν αρνητικές επιπτώσεις για τη Χώρα. Θα κατέστρεφε πολιτικές καριέρες αυτό.

Εξαίρεση φωτεινή η περίοδος Κώστα Σημίτη βέβαια και υποκύπτω στον πειρασμό να σημειώσω εδώ με μεγάλη θλίψη πως, όσα καταγγελτικά ακούστηκαν και γράφτηκαν για το πρόσωπό του για την περίπτωση των Ιμίων, ναι τότε που αποφύγαμε τον πόλεμο, είναι περισσότερα από όσα έχουν ακουστεί και γραφτεί για αυτούς που προκάλεσαν την ήττα και την τραγωδία της Κύπρου.

  • Σύμφωνα με τη διεθνή σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας, που υπογράψαμε το 1982:
  • η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) κάθε χώρας συμπίπτει με την υφαλοκρηπίδα της.
  • κάθε χώρα είναι υποχρεωμένη να ορίσει τα όρια της υφαλοκρηπίδας της και να ενημερώσει αρμοδίως τον ΟΗΕ.
  • στις περιπτώσεις στενότητας των θαλασσών, η σύμβαση υποδεικνύει η οριοθέτηση να γίνεται με διμερή συμφωνία και αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, με προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο.
  • Η Ελλάδα δεν έχει οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα της και δεν έχει ενημερώσει αρμοδίως τον ΟΗΕ.
  • Η Ελλάδα υποστηρίζει πως τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα.
  • Η Τουρκία υποστηρίζει πως τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα.
  • Το Διεθνές Δικαστήριο έχει αποφανθεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, πως ένα μικρό νησί δεν έχει δική του υφαλοκρηπίδα εφόσον βρίσκεται κοντά σε έναν κύριο όγκο ξηράς. Σε αυτή την περίπτωση η υφαλοκρηπίδα ανήκει στη χώρα που έχει τον κύριο όγκο ξηράς.
  • Η Τουρκία υποστηρίζει πως τα Δωδεκάνησα δεν έχουν υφαλοκρηπίδα.
  • Η Ελλάδα υποστηρίζει πως τα πολλά νησιά και νησίδες που όλα μαζί αποτελούν τα Δωδεκάνησα έχουν υφαλοκρηπίδα και ορίζουν την ελληνική κυριότητα της υφαλοκρηπίδας στην περιοχή αυτή.
  • Η Τουρκία υποστηρίζει πως η Κύπρος και η Κρήτη δεν έχουν υφαλοκρηπίδα επειδή είναι νησιά ως εκ τούτου η υφαλοκρηπίδα νότια της Κρήτης και δυτικά της Κύπρου της ανήκει.
  • Η Ελλάδα υποστηρίζει πως η Κρήτη λόγω του μεγέθους της είναι προέκταση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και πως την επεκτείνει προς το Λιβυκό Πέλαγος και πως η ελληνική υφαλοκρηπίδα εκτείνεται μέχρι την υφαλοκρηπίδα της Κύπρου.
  • Η Τουρκία έχει ενημερώσει μονομερώς τον ΟΗΕ για τα όρια της υφαλοκρηπίδας της στην περιοχή της Κύπρου, περιλαμβάνει και τμήμα που η Ελλάδα θεωρεί ως ελληνική υφαλοκρηπίδα.
  • Υπάρχουν κατά συνέπεια πολλές περιοχές που διεκδικούνται και από τα δύο μέρη. Ας τις ονοματίσουμε αμφισβητούμενες περιοχές.
  • Η Τουρκία έχει δηλώσει πως έχει την πρόθεση να κάνει έρευνες σε αμφισβητούμενες περιοχές.
  • Η Ελλάδα έχει δηλώσει πως αν η Τουρκία κάνει έρευνες σε αμφισβητούμενες περιοχές θα την αποτρέψει με στρατιωτικά μέσα.

Το πάζλ της σύγκρουσης έχει συμπληρωθεί.

Πόλεμος λοιπόν με την Ελλάδα επιτιθέμενη.

Πόλεμος σημαίνει πως θα μας φέρουν τους νέους μας τυλιγμένους στην ελληνική σημαία … αυτό σημαίνει … τα υπόλοιπα, στις μέρες μας και έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι καταστάσεις, είναι για να χτίζονται πολιτικές και οικονομικές καριέρες.

Υπάρχει τρόπος να τον αποφύγουμε αυτόν τον πόλεμο.

Διμερής διαπραγμάτευση με συνυποσχετικό προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο για όσα θέματα δεν υπάρξει σύγκλιση.

Τόσο απλό … και αν χρειαστεί να θυσιαστούν πολιτικές καριέρες, να θυσιαστούν. Ούτε μια στιγμή να μη σκεφτούν να τις προστατεύσουν καταφεύγοντας σε μια «ελεγχόμενη» και «περιορισμένης» κλίμακας σύγκρουση.

Λοιπόν θα τον αποφύγουμε τον πόλεμο ή να ετοιμάζουμε σημαίες;

(*) Ο Σταύρος Μ. Θεοδωράκης είναι Πολιτικός Μηχανικός

(**) το άρθρο δημοσιεύεται και στον δικτυακό κόμβο metarithmisi.liberal.gr

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας