ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ – ΕΠΙΚΑΙΡΑ – ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ ΜΟΧΘΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΟΠΑΛΗΣ Υπό Αρτέμιδος Μέγα

0

        Γράφει η Άρτεμις Μέγα

     ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ ΜΟΧΘΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΟΠΑΛΗΣ

 

 

Προ της επιδρομής του Κορονοϊού τότε που κινούμασταν ελεύθεροι, χωρίς μάσκες και τα συναφεί συνάντησα έναν άνδρα της βιοπάλης.

Ένα πρωινό γύρω στις 11 βγήκα από την πολυκατοικία με προορισμό το κέντρο για μια διεκπεραίωση υποθέσεως μου.

Στρίβοντας τον πρώτο δρόμο στα δεξιά μου βλέπω πέντε- έξι κυρίους με φόρμες εργασίας με το λογότυπο στην πλάτη της ΕΥΔΑΠ να ανοίγουν με σκαπτικά εργαλεία ένα τμήμα της ασφάλτου. Κάποιος σωλήνας είχε σπάσει κι είχε ο χώρος πλημμυρίσει με νερά. Οι εργάτες προσπαθούσαν να διορθώσουν τη ζημία.

Πιο πάνω είδα καθισμένο στο κράσπεδο του δρόμου έναν μεσήλικα κύριο να σκουπίζει το πρόσωπό του από τον ιδρώτα.

Τον πλησίασα και τον καλημέρισα. Με κοίταξε περίεργα. -«Σκληρή δουλειά του είπα, κοπιαστική». Με κοίταξε πάλι και μου είπε: -«Πρώτη φορά μου μιλάει μία κυρία που δεν με γνωρίζει», – «Τι σημασία έχει που δεν με γνωρίζετε, ενδιαφέρομαι για τους ανθρώπους που δουλεύουν. Αν δεν σας ενοχλώ να σας κάνω μερικές ερωτήσεις. Κατ’αρχήν είμαι συνταξιούχος δασκάλα και γράφω σε μια εφημερίδα για τα καθημερινά γεγονότα»,  -«Ρώτα με κυρία ὀ,τι θέλεις θα σου απαντήσω».

Βγάζει από μία πλαστική σακούλα ένα τάπερ κι από κει βγάζει ψωμί, τυρί και ντομάτα κι αρχίζει να τρώει και με εκπλήσσει όταν μου λέει: – «Να με συγχωρείς κυρία αλλά πεινάω και ως τις 5 που θα σχολάσω πρέπει να φάω. Τρώγοντας μου διηγείται τα της ζωής του, ότι κατάγεται από ένα χωριό της Εύβοιας. Έχουν σπίτι και αμπέλια αλλά τ’άφησαν για να είναι κοντά στα δύο κορίτσια τους που σπουδάζουν.

Η μία μου θυγατέρα σπουδάζει μαμή και η άλλη είναι στο Λύκειο. Η γυναίκα μου πηγαίνει στα σπίτια και καθαρίζει. Τα βολεύουμε δεν λείπει τίποτα από το σπίτι μας.

Πλησιάζει ένας ψηλός κύριος επιστάτης προφανώς

-Τι γίνεται ρε Σταμάτη έπιασες κουβέντα; Και μου ρίχνει μια ματιά.

Του την ανταποδίδω εξηγώντας το λόγο της εκεί παρουσίας μου.

-Αν είναι έτσι γράψε κυρία πόσο κουραζόμαστε σ’αυτήν τη δουλειά. Κάθε μέρα μας καλούνε από διάφορες περιοχές για να αποκαταστήσουμε τις ζημιές. Είναι παλιό το δίκτυο και σε μερικές περιοχές χάνεται πολύ νερό τζάμπα. Ο κυρ Σταμάτης είναι καλός δουλευτής και τον εκτιμούμε όλοι οι συνάδελφοι.

Αφού τους επαίνεσα για το έργο που επιτελούν στο κοινωνικό σύνολο τους αποχαιρέτησα ευχόμενη υγεία.

Πόσοι άνδρες και γυναίκες μοχθούν για να βγάλουν το ψωμί της οικογενείας τους σε όλον τον κόσμο. Τους αξίζει ένα Ευχαριστώ και να έχουν Υγεία και Ευτυχία.

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας