Κόκκινο φεγγάρι – ποίημα από τον Δ. Μ.

0

Λιωμένα χρώματα

Εύφλεκτα υλικά σε προσφορά

Καύσιμη ύλη σε διατίμηση

Ολική έκλειψη νυχτοφυλάκων

Αφύλαχτες οι ενοχές.

Άνθρωποι ναυαγοί στα πύρινα φύκια της κόλασης

Τα λευκά φουστάνια των κοριτσιών

Σκάλωσαν στο καρβουνιασμένο κλαδί του κοραλλιού

Και τα σταφύλια καίγονται στους κόκκινους φράχτες των κήπων.

Στις αντηρίδες των αναμνήσεων

Η φλόγα και ο θάνατος παίρνουν το ίδιο χρώμα.

Πώς να δαμάσεις τα ανθρώπινα κάτω απ’ τον πορφυρό θόλο του ουρανού;

Πώς να μετρήσεις το μικρό και ελάχιστο της απόστασης από το έρεβος

Και τη βαλσαμωμένη τεφροδόχο των ερειπίων;

 

Στο Μάτι του βοριά

Κόκκινο κυλά, ακόμη, το δάκρυ της σελήνης.

 

Δ.Μ.  23.7.2020

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας