Πίστωση, άρθρο του Σταύρου Μ. Θεοδωράκη

0

Σταύρος Μ. Θεοδωράκης

Έχω υποστηρίξει και θα συνεχίσω να το κάνω επίμονα και ας καταλήξω γραφικός, πως για να αντιμετωπιστούν τα ζέοντα προβλήματα της Χώρας χρειάζεται μία εκ βάθρων αναδόμηση του πολιτικού μας συστήματος … όλου του πολιτικού συστήματος … διαφορετικά τα νέα αδιέξοδα δεν θα αργήσουν.

Με τις εθνικές εκλογές του 2019 περισσότεροι από επτά στους 10 εκλογείς εμπιστεύτηκαν τα κλειδιά της Χώρας στη Νέα Δημοκρατία και τον ΣυΡιζΑ.

Στη Νέα Δημοκρατία ως Κυβέρνηση.

Στον ΣυΡιζΑ ως Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Από τις αποφάσεις της πρώτης και από τις αντιδράσεις της δεύτερης εξαρτάται η πορεία της Χώρας. Είναι οι κυβερνήτες μας.

Αυτός είναι ο λόγος που επιμένω να είμαι αυστηρός στην κριτική μου και με την Κυβέρνηση και με την Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Συνήθως είμαι επικριτικός, όχι όμως σήμερα.

Θεωρώ καλό νέο την υπογραφή της συμφωνίας με την Ιταλία για την ΑΟΖ.

Η συμφωνία ήταν προετοιμασμένη από καιρό και χαίρομαι που η Κυβέρνηση ξεπέρασε διαχρονικούς δισταγμούς της εξωτερικής μας πολιτικής και έκανε το τελευταίο, σημαντικό βεβαίως, βήμα.
Της το πιστώνω.

Ξέρω καλά τους ενδοιασμούς που έχουν εκφραστεί από αρκετές μεριές για τεχνικές πτυχές της συμφωνίας που αφορούν σε αγνόηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, αμφισβητούμενων πάντως κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Όμως πρέπει να κατανοήσουμε πως κάθε ειρηνική συμφωνία μεταξύ κρατών εμπεριέχει συμβιβασμούς ακόμα κι αν είναι απότοκο προσφυγής στη Διεθνή Δικαιοσύνη.

Υπάρχει βέβαια και ο άλλος δρόμος για να πετύχεις συμφωνία κατά τις επιθυμίες σου … ο πόλεμος … πολεμάς … νικάς … επιβάλλεις συμφωνία στα μέτρα σου … τόσο απλό.

Το ισοζύγιο για τη Χώρα από τη συμφωνία, στο γεωστρατηγικό πεδίο της περιοχής, είναι θετικό. Περί αυτού δεν έχω αμφιβολίες.
Όμως δεν υιοθετώ την πανηγυρική ρητορική της Κυβέρνησης που επιχειρεί να εμφανίσει την συμφωνία ως άλλη μία επιτυχία της.

Το μνημόνιο συνεργασίας Τουρκίας-Λιβύης τείνει να μεταβάλει το γεωστρατηγικό περιβάλλον και αυτό ασκεί πίεση στη Χώρα και στην Κυβέρνηση, επιταχύνει διαδικασίες και υποχρεώνει την ελληνική διπλωματία και κυρίως το πολιτικό προσωπικό να ξεπεράσουν διαχρονικούς δισταγμούς και να απορρίψουν αναβλητικές πολιτικές.

Εδώ να θυμηθούμε τη συμφωνία των Πρεσπών και πως η συμφωνία αυτή δίχασε τους Έλληνες, κάτι που ευτυχώς, φαίνεται πως θα το αποφύγουμε με την συμφωνία για την ΑΟΖ.
Είναι η σπουδαιότητα του θέματος θα μου πείτε … είναι η στάση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα σας πω που κάνει τη διαφορά.

Χαίρομαι που η Αξιωματική Αντιπολίτευση κρίνει ως θετικές τις εξελίξεις και δηλώνει πως θα υπερψηφίσει την συμφωνία στη Βουλή.
Της το πιστώνω.

Μετά τη συμφωνία με την Βόρεια Μακεδονία για το όνομα και την Ιταλία για την ΑΟΖ ελπίζω πολίτες και Κυβερνήτες να διδαχθήκαμε πως τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής δεν πρέπει να λιμνάζουν αλλά να αντιμετωπίζονται έγκαιρα.
Ο χρόνος δεν έχει αποδειχθεί σύμμαχος μας.

Ελπίζω να έχουμε πεισθεί πως είναι καιρός να απαλλαγούμε από ακραίες και στείρες αντιπαραθέσεις του διάτρητου παρελθόντος μας και από πολιτικούς που άλλα υποστηρίζουν στους διαδρόμους της Βουλής και άλλα ψηφίζουν στην αίθουσα της Ολομέλειας.

Βουνό οι κίνδυνοι για την Χώρα.
Παλιά και νέα προβλήματα απαιτούν φρέσκες λύσεις.
Είναι αστείο πια να πιστεύουμε πως οι παλιές διαδρομές μπορούν να μας οδηγήσουν σε νέους προορισμούς

 

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας