Σε πρώτο πληθυντικό, του Σταύρου Μ. Θεοδωράκη

0

Τώρα που η πανδημία βρίσκεται σε ύφεση, τί κάνουμε τώρα;

Πέρυσι πήγαμε διακοπές … φέτος όμως;

Θα σοβαρευτούμε και θα σηκώσουμε μανίκια ή θα κάνουμε το ίδιο λάθος;

Θα σηκώσουμε μανίκια και θα προετοιμαστούμε για το επόμενο κύμα;

Θα ορίσουμε πρωτόκολλο λειτουργίας και κώδικα δεοντολογίας της επιτροπής των Λοιμωξιολόγων ή θα συνεχίσουμε την πολυφωνία και την παρέλαση των ονομάτων που θα είναι το συμπλήρωμα στα ψηφοδέλτια των κομμάτων εξουσίας.

Θα ορίσουμε επιτέλους τον επικεφαλής για την αντιμετώπιση της έκτακτης κατάστασης που ποτέ δεν είχαμε ή θα συνεχίσουμε το γαϊτανάκι και θα μας γλεντάνε τα πρωινάδικα;

Θα επιλέξουμε έναν καλά σχεδιασμένο, συγκροτημένο και αξιόπιστο τρόπο ενημέρωσης των πολιτών ή θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί το όργιο ατελούς πληροφόρησης που κυριολεκτικά μαστίζει τον δημόσιο βίο και γεμίζει τις τσέπες όσων εμπορεύονται ψυχοφάρμακα.

Θα ορίσουμε και θα κοινοποιήσουμε έγκαιρα τα κριτήρια με βάση τα οποία θα πάρουμε τις αποφάσεις της επόμενης μέρας αναφορικά με αναγκαία μέτρα περιορισμού του 4ου κύματος ή θα βλέπουμε πάλι τον συμπαθή κο Σκέρτσο με ένα ακόμη χαριτωμένο power point να βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά;

Θα αποφασίσουμε επιτέλους αν χρειάζεται και τι χρειάζεται για να χτίσουμε τείχος ανοσίας. Χρειάζεται να εμβολιαστούμε οι επτά στους δέκα, οι οκτώ στους δέκα ή μήπως οι επτά και μισοί στους δέκα; Τα παιδιά χρειάζεται να εμβολιαστούν και από ποια ηλικία και πάνω;

Καλά τα έχουμε πάει με την οργάνωση του εμβολιασμού, όμως ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα;  Θα προλάβουμε να μοιράσουμε τα σωσίβια που χρειάζονται  πριν έρθει το τσουνάμι στο ραντεβού μας;

Για όσους συμπολίτες μας δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν τι θα αποφασίσουμε;
Θα σεβαστούμε την επιλογή τους ή έχουμε το συνταγματικό δικαίωμα να τους υποχρεώσουμε;
Να τους πειθαναγκάσουμε;
Να τους εξαναγκάσουμε:
Στη χώρα των πολλών μικρών εμφυλίων, έχουμε αντιληφθεί την κοινωνική δυναμική που αναπτύσσεται;

Τώρα που ξοδέψαμε και θα συνεχίσουμε να ξοδεύουμε 40 δις ευρώ, καλά κάνουμε, για οριζόντια, κακώς κάνουμε, μέτρα στήριξης και άμβλυνσης των συνεπειών της πανδημίας, θα μας πει κάποιος που και πως τα βρήκαμε, πότε και πως και αν και ποιος θα τα αποπληρώσει;

Θα προετοιμαστούμε εγκαίρως πολιτεία, πολίτες τράπεζες και επιχειρήσεις, για την απόσυρση των μέτρων στήριξης;
Για την πολύ πιθανή αύξηση του κόστους δανεισμού όταν τελειώσει η ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ και πριν και αν αναβαθμιστούν οι ελληνικές τράπεζες και η ελληνική οικονομία σε επενδυτική βαθμίδα, δεν θα συζητήσουμε;

Είμαστε σίγουροι πως δεν θα υπάρξει ραγδαία επιδείνωση της πραγματικής οικονομίας όταν σταματήσουν, που θα σταματήσουν, τα μέτρα στήριξης;
Δεν θα αυξηθούν λουκέτα και ανεργία;
Δεν θα αυξηθούν τα κόκκινα δάνεια;
Δεν θα αυξηθούν τα χρέη προς το δημόσιο;
Δεν χρειάζεται να προετοιμαστούμε για όλα αυτά;

Δεν χρειάζεται να εκφωνήσουμε τα προβλήματα και να αναζητήσουμε τις λύσεις τους;

Και για να είμαι επίκαιρος, δεν είναι αυτό η μητέρα όλων των μαχών;

Αλήθεια τώρα, δεν είναι η ώρα να αρχίσουμε να μιλάμε στον πρώτο πληθυντικό για τα προβλήματα της χώρας και τις λύσεις τους;

Αίσθημα επείγοντος υπάρχει ή μας έχει πλακώσει η θερινή ραστώνη.

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας