ΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ – Γράφει ο Ιάσων Μακρυγιάννης

0

Νοέμβριος 1944

Έχουν περάσει περίπου δύο εβδομάδες από την ημέρα των εορτασμών, πανηγυρισμών και υποσχέσεων περί «Πίστεως στη ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ» (Πλατ. Συντάγματος, 18/10/1944), όταν η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, στην οποία μετέχουν και ΕΞΙ εκπρόσωποι του ΕΑΜ, διαπραγματεύεται μεθόδους άμεσης λύσης εκτός αυτών της καθημερινότητας και των τριών υψίστης σημασίας ζητημάτων, όπως ήταν: α) το πολιτειακό, β) οι δωσίλογοι, γ) η διαδικασία συγκρότησης Εθνικού Στρατού και Αστυνομίας. Για το «πολιτειακό», με παρέμβαση των Άγγλων, που θα την αποδεχτούν του λοιπού στην ουσία οι Κυβερνήτες της χώρας, ο εκτός Ελλάδος Βασιλεύς Γεώργιος εκχώρησε την Αντιβασιλεία στον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, και η επάνοδος του ιδίου θα αποφασιστεί ή ΜΗ, διά δημοψηφίσματος. Για τους «Δωσίλογους» επιβάλλετο να εντατικοποιηθούν τα μέτρα σύλληψης, καθώς τα μέχρι τότε μέτρα θεωρήθηκαν από ανεπαρκή έως ΓΕΛΟΙΑ (!), αφού σε μία νύχτα απέδρασαν από τις φυλακές Συγγρού 720 (ΕΠΤΑΚΟΣΙΟΙ ΕΙΚΟΣΙ) προφυλακισμένοι ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ. Πέραν τούτου, επειδή ορισμένα τμήματα χωροφυλακής είχαν διαλυθεί από τον ΕΛΑΣ, διετείνοντο «οι αρχές» ότι δεν είχαν προσωπικό για να προχωρήσουν σε συλλήψεις!

Το τρίτο θέμα ήταν πράγματι ουσιώδες, διότι ο Παπανδρέου, προφανώς κατ’ εντολήν των Άγγλων, απαιτούσε, προ πάσης άλλης ενεργείας, την άμεση υπαγωγή των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ΟΠΛΙΤΩΝ ΤΟΥ Ε.Λ.Α.Σ. στο ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΤΟΥ ΣΚΟΜΠΙ!!! Τα αισθήματα Παπανδρέου-Σκόμπι προς τον ΕΛΑΣ κατέστησαν ευθέως ορατά όταν στον Στρατηγό Αλεξ. Αθηναίο, που ορίστηκε Αρχηγός Στρατού, ζητήθηκε υπαρχηγός του Στρατού να οριστεί ο αρχηγός του ΕΛΑΣ Στ. Σαράφης. Ο Στρατηγός απέρριψε μετά βδελυγμίας το αίτημα, αφού είχαν πλέον αρχίσει να διαφαίνονται τα αισθήματα Παπανδρέου-Σκόμπι. Τον δρόμο που είχαν επιλέξει ο Τσόρτσιλ με εντολοδόχο διεκπεραιωτή τον Σκόμπι και τον Παπανδρέου, διαφάνηκε οριστικά στις πιο κάτω καθοριστικές ημερομηνίες:

5/11/1944. Ο ίδιος ο Παπανδρέου, προσωπικά, δήλωσε στον Σιάντο την απόφαση της Κυβερνήσεως (;) ότι: «Αποφασίστηκε ο ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΣ μέχρι τις 12/12/1944 των ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ και από αυτήν την ημερομηνία και εκείθεν ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ των παραπάνω ένοπλων οργανώσεων ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΥΟΝΤΑΙ»!!!

18/11/1944. Στα ΕΑΜικά μέλη της Κυβερνήσεως, «Εθνικής Ενότητας», ανακοινώθηκε η άμεση σύσταση ΕΘΝΟΦΡΟΥΡΑΣ με στελέχη από τη Σχολή Ευελπίδων της Τάξης του 1936, τα οποία, κατά κανόνα, είχαν στη διάρκεια της κατοχής υπηρετήσει στο Υπουργείο «Επισιτισμού» της Κυβέρνησης Τσολάκογλου – Ράλλη (των «δοτών» γερμανόδουλων πρωθυπουργών), όταν οι άλλοι πολεμούσαν αντάρτες στα βουνά.

25/11/1944. Απολύεται ο άρτι «ορισθείς» Υφ. Στρατιωτικών Λαμπριανίδης και με διαταγή του Πρωθυπουργού επαναφέρονται στις τάξεις του στρατού για ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ, ΕΚΑΤΟ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΤΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ («Γερμανοτσολιάδες»), που θα έπρεπε να καταδικαστούν ΩΣ ΣΥΝΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ με τους Γερμανούς (μπλόκα-εκτελέσεις-βασανισμοί). Η κρίση πλέον αγγίζει το αποκορύφωμα και οδηγείται αναπόφευκτα στην ΠΛΗΡΗ και ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΡΗΞΗ των δύο πλευρών. Δυστυχώς η επίσκεψη ΕΑΜικής αντιπροσωπείας στον Ρώσο σύνδεσμο μεταξύ ανταρτών ΕΛΑΣ και ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ στρ. Ποπώφ ουδέν απέδωσε, καθώς ακούστηκε ότι εδήλωσε ότι «Δεν έχει αρμοδιότητα σε θέματα αγγλικής Κυβέρνησης και Κυβερνήσεως Ελλάδας». Αυτήν την εποχή ο ΕΛΑΣ φροντίζει να ενισχύσει τις γραμμές του με νέες κατατάξεις. Ο αδελφός μου Νίκος δεν μπορεί πλέον να αποφεύγει… Θα ενεργοποιηθεί στον εφεδρικό ΕΛΑΣ ενώ ο Μεγάλος μου αδελφός (Τάκης) αποφασίζει να κατέβει και κρύβεται στην κυβερνητική περιοχή: Στο Ατελιέ της Κατίνας (εξαδέλφης της Μητέρας μου) στην οδό Βουλής 16.

Τελικά, προ του κινδύνου να τιναχτούν όλοι οι αγώνες του ελληνικού λαού στον αέρα, προτείνεται από την Κυβέρνηση στην ΕΑΜική Αντιπροσωπεία, αποτελούμενη από τους Τσιριμώκο, Σβώλο και Ζεύγο, να αφοπλιστεί ο ΕΛΑΣ μέχρι 27/11 και να διαλυθεί η Ορεινή Ταξιαρχία.

2/12/1944. Επιχειρείται ανασχηματισμός της Κυβέρνησης με μείωση και ανακατανομή των θέσεων που κατείχε η ΕΑΜική εκπροσώπηση. Το γεγονός θεωρείται ως ευθεία παραβίαση των συμφωνιών Λιβάνου – Καζέρτας και πειθαναγκάζει σε παραίτηση τούς πέντε Υπουργούς της ΕΑΜικής πλευράς στην όπως αποκαλείτο Κυβέρνηση «Συνασπισμού»!!!

Ταυτόχρονα, ανακοινώνεται ότι η ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΗ του ΕΛΑΣ δεν παραδίδει τον οπλισμό αυτής στην «Εθνοφυλακή» (με μέλη της Ταγματασφαλίτες). Επίσης, αποφασίζεται ανασύσταση της ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΛΑΣ και το κυριότερο ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ διαμαρτυρίας στην πλατεία Συντάγματος την επομένη, 3/12/1944.

Το βράδυ της ιδίας μέρας (2/12/1944) συσκέπτονται Παπανδρέου-Σκόμπι και αποφασίζεται η απαγόρευση της συγκεντρώσεως. Όπως ήταν φυσικό, ο λαός θορυβημένος από την περιρρέουσα κατάσταση, αψήφησε με γενναιότητα την απαγόρευση του Σκόμπι, με την πείρα των πρόσφατων κατοχικών απαγορεύσεων συγκεντρώσεων από Ιταλούς και Γερμανούς.

Αυτό ήταν το ξεκίνημα ενός ακήρυκτου πολέμου μεταξύ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ του Έβερτ – Σκόμπι από τη μια πλευρά και των διαδηλωτών από την άλλη, οι οποίοι άοπλοι διαδήλωναν την αγανάκτηση κατά του εμπαιγμού που εξακολουθητικά γινότανε σε βάρος του. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της συγκέντρωσης της 3ης του Δεκέμβρη: Τριάντα Τρεις (33) ΝΕΚΡΟΙ και Εκατόν Σαράντα (140) Τραυματίες. Επρόκειτο για μία σύρραξη που άρχιζε εκείνη την ημέρα και θα τέλειωνε με την υπογραφή πάλι μιας συμφωνίας μεταξύ Παπανδρέου-Εγγλέζων και του ΕΑΜ, την 6/1/1945. Το σκηνικό εκείνης της μέρας θύμιζε τις γερμανικές εκτελέσεις στην Καισαριανή και στο Γουδί. Είχε τα πάντα!!!

Υπήρχε το εκτελεστικό απόσπασμα με τους αστυφύλακες του Έβερτ να «σκοπεύουν και να πυροβολούν»!! Υπήρχαν οι «υπό εκτέλεση» καταδικασθέντες σε μία επίδειξη δύναμης του αρχηγού της Αστυνομίας, ο οποίος καλείτο με παρότρυνση χιλιάδων διαδηλωτών «ΕΒΕΡΤ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΓΓΛΕΖΟΥΣ Ή ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ»… Υπήρχαν και στρατιώτες «ΑΓΓΛΟΙ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΙΣΤΕΣ» αναπτυγμένοι στο πλάι των ≪εκτελεστών≫ για να τους προστατεύσουν στην περίπτωση γενικού ξεσηκωμού των διαδηλωτών… Το απόγευμα της «Μαύρης» Κυριακής 3/12/1944, ο Έλληνας πρωθυπουργός, ο οποίος προκειμένου να καλύψει ΕΓΚΛΗΜΑ και τους ΕΝΣΤΟΛΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ, εξέδωσε ανακοίνωση καταγγέλλοντας K.K.E., ΕΑΜ, και ΕΛΑΣ ως «ΣΤΑΣΙΑΣΤΕΣ».

Συνέχιζε επιπλέον ότι (πάντα σε πλήρη ταύτιση της φρασεολογίας προς αυτή του Γερμανού Κατοχικού Στρατιωτικού Διοικητή) μετά την νύχτα της 6ης προς 7η Δεκεμβρίου, οι δυνάμεις που δεν θα έχουν απομακρυνθεί από την Αθήνα θα εθεωρούντο ΕΧΘΡΙΚΕΣ !!!!

ΕΠΕΣΑΤΕ ΘΥΜΑΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΕΣΕΙΣ

Την επομένη (4/12/1944), ΕΙΚΟΣΙΤΡΙΑ ( 23) ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΑ πτώματα, αρχικά στην Ιερά Μητρόπολη Αθηνών, όπου ψάλθηκε νεκρώσιμη ακολουθία, συνοδευόμενα από χιλιάδες λαού, διά της Μητροπόλεως έφτασαν στο Σύνταγμα και παρατάχθηκαν εκεί όπου την προηγουμένη «έπεσαν» και ο κόσμος θρηνώντας επέρασε «δίκην τελευταίου ασπασμού» από εμπρός τους και μετά οι αγνοί, άοπλοι διαδηλωτές, νεκροί οδηγήθηκαν προς ταφή στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

Την ώρα της ταφής έπεσαν μερικοί πυροβολισμοί από περί-στροφο, ενώ όλη την ώρα της ακολουθίας από μεριάς Φαλήρου και Ακροπόλεως ακούγοντο πολυβολισμοί. Ο πατέρας, τα αδέλφια μου κι εγώ ακολουθούσαμε τη νεκρώσιμη πορεία και χιλιάδες τραγουδούσαμε «επέσατε θύματα αδέλφια εσείς». Αργότερα, όταν φτάσαμε στη γειτονιά μας, μάθαμε ότι ο ΕΛΑΣ κατελάμβανε από νωρίς τα αστυνομικά τμήματα και οι Άγγλοι είχαν καταλάβει τα γραφεία του Κ.Κ.Ε.

Η μάχη των Δεκεμβριανών είχε αρχίσει με ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ της Αθήνας, ενώ κατέφθαναν από την Ιταλία βρετανικές μονάδες, κυρίως αλεξιπτωτιστών. Ήταν η αρχή της σύρραξης ενός αδελφοκτόνου πολέμου που κράτησε 4 χρόνια.

Ιάσων Μακρυγιάννης, Τ. Γεν. Δ/ντης Πολυμέσων και ΜΜΕ
(Αποσπασματικό χρονογράφημα από το βιβλίο «Η Ζωή Μου»)

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας