Η «Γιορτή της Μητέρας», είναι η ημέρα εκείνη του Μαΐου που έχουμε ορίσει να τιμούμε το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή του καθενός. Η μητέρα είναι το πρόσωπο της ζωής μας για το οποίο έχουμε πει αναρίθμητες κουβέντες. Την έχουμε επικαλεστεί στα δύσκολα, μας έχει τσαντίσει, μας νουθετεί και μας μαλώνει, μας προσέχει ακόμα και με υπερβολή κάποιες φορές, μας έχει ανεβάσει στα ουράνια με μιας της κουβέντα, μας καμαρώνει, μας παινεύει, μας δικαιολογεί, κι άλλες φορές θυμώνουμε μαζί της μα πάλι σε εκείνη επιστρέφουμε. Είναι εκείνη που ήταν εκεί από πάντα. Είναι το πρόσωπο που αγαπά με απόλυτη ανιδιοτέλεια. Είναι εκείνη η οποία όσο υπάρχει, είναι η σταθερά μας στη ζωή.
Όσοι τις έχουν ακόμα μια αγκαλιά κι ένα λουλούδι, μια γλυκιά κουβέντα ως ένδειξη σεβασμού και αγάπης, όσοι τις έχουν χάσει είναι πάντα στη σκέψη τους. Και υπάρχουν και οι μάνες που αξίζουν το σεβασμό όλων μας ακόμη κι αν δεν τις έχουμε γνωρίσει. Μητέρες που έχουν χάσει τα παιδιά τους, μητέρες στους πολέμους που αυτή την περίοδο είναι σε εξέλιξη, μητέρες με παιδιά άρρωστα που παλεύουν νυχθημερόν στα προσκέφαλά τους και μητέρες αγωνίστριες που η ζωή τους τα έφερε δύσκολα αλλά βάζουν πάντα προτεραιότητα τα παιδιά τους. Γιατί όπως είπε και ο μεγάλος μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης «Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου».
Η γιορτή της μητέρας, ή ημέρα της μητέρας, αποτελεί κινητή εορτή προς τιμήν της μητρότητας και γιορτάζεται τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Φέτος στην Ελλάδα γιορτάζεται στις 11 Μαΐου. Οι απαρχές της συναντώνται στα μέσα του 18ου αιώνα στην Αμερική, αλλά εκδηλώσεις λατρείας είναι γνωστό πως υπήρχαν ήδη από την αρχαιότητα. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Στην ελληνική αρχαιότητα, η Γαία, σύζυγος του Ουρανού, λατρευόταν ως η προσωποποίηση της φύσης και μητέρα κάθε ζωής. Η λατρεία επεκτάθηκε στο πρόσωπο της Ρέας, κόρης της Γαίας και συζύγου του Κρόνου. Η Ρέα θεωρείτο «η μητέρα των θεών», καθώς πρώτη εκείνη γέννησε με τοκετό και θήλασε τα παιδιά της. Ήταν επίσης προστάτιδα της γης και της γονιμότητας και της αποδίδονταν τιμές. Στην Αθήνα, κατά το μήνα Ελαφηβολιώνα τελούνταν τα Γαλάξια προς τιμήν της θεάς. Κατά την παράδοση, η Ρέα πολλές φορές έχει ταυτιστεί με τη μικρασιατική φρυγική θεότητα Κυβέλη, την οποία ο Πίνδαρος προσφωνεί «Κυβέλα, μάτερ θεών».
Η γιορτή ωστόσο άρχισε να παίρνει τη μορφή με την οποία την ξέρουμε κατά τη διάρκεια του Αμερικάνικου εμφυλίου πολέμου. Το 1865 η Ανν Τζάρβις ξεκίνησε ένα κίνημα γυναικών-μητέρων με το όνομα Mothers Friendships Day το οποίο δραστηριοποιήθηκε υπέρ της ειρήνης και για την επανένωση των οικογενειών που είχαν χωριστεί κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. Η κόρη της, Άννα Τζάρβις, θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της, συνέχισε το έργο και την προσπάθεια για την καθιέρωση μιας ημέρας αφιερωμένης στις μητέρες.
Με σύνθημα τη φράση «η μητέρα είναι το πρόσωπο που έχει κάνει τα περισσότερα για τον καθένα από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο» ανακίνησε το ζήτημα το 1907, στο μνημόσυνο της μητέρας της. H Τζάρβις επέλεξε το λευκό γαρύφαλο ως το λουλούδι-σύμβολο της Ημέρας της Μητέρας, επειδή «το λευκό του χρώμα συμβολίζει την αλήθεια, την αγνότητα και τη φιλευσπλαχνία της μητρικής αγάπης· το άρωμά του, τη μνήμη και τις προσευχές της».
Χάρις στις προσπάθειές της, το 1910 η Δυτική Βιρτζίνια, απ’όπου καταγόταν, υιοθέτησε τον εορτασμό της Ημέρας της Μητέρας και σταδιακά οι εκδηλώσεις άρχισαν να λαμβάνουν χώρα και σε άλλες πόλεις. Ήταν όμως ο πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον ο οποίος το 1914 υπέγραψε την εθνική διακήρυξη για τη μέρα της μητέρας και καθιερώθηκε επίσημα ο εορτασμός τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Στην Ελλάδα η γιορτή της μητρότητας ήταν συνυφασμένη με την Υπαπαντή (2 Φεβρουαρίου), όταν η Παναγία κι ο Ιωσήφ έφεραν το θείο βρέφος στο Ναό για ευλογία. Το έθιμο του «Σαραντισμού» διατηρείται και σήμερα στη χριστιανική παράδοση. Ο παράλληλος εορτασμός ξεκίνησε στις αρχές του 1930 αλλά ατόνησε στις δεκαετίες που ακολούθησαν κι ενισχύθηκε η γιορτή της δεύτερης Κυριακής του Μαΐου.
Σήμερα η Μέρα της Μητέρας γιορτάζεται σε 40 χώρες παγκοσμίως.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
