Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ (του Γιάννη Π. Ιωαννίδη)

0

Ω! Θαυμαστά τα Μεγαλεία Σου Παντοκράτορα.

Ολοφώτεινα σύννεφα, φέρνουν από τα πέρατα του κόσμου τους Αγίους Αποστόλους, στο σπίτι της Παναγίας. Κι επειδή η θλίψη για την Κοίμησή της, συννέφιασε τα πρόσωπα των Αποστόλων και πύρινα δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια τους, η Πανσέβαστη Παρθένος τούς παρηγόρησε λέγοντας: «Ω φίλοι και μαθητές του Ιησού και Θεού μου, μη κάνετε πένθος και λύπη τη χαρά μου, αλλά κηδεύσατε το σώμα μου, όταν έλθει η στιγμή να κοιμηθώ».
Και σε λίγο να! Έφτασε ο Απόστολος Παύλος, ο φωτοφόρος κήρυκας του Ευαγγελίου. Και αφού γονάτισε στα πόδια της Παντάνασσας και την προσκύνησε, άρχισε να εγκωμιάζει την Κεχαριτωμένη μ’ετούτα τα λόγια: «Χαίρε Μητέρα της ζωής και υπόθεσις του κηρύγματός μου. Αν και δεν είδα το Χριστό, τώρα που βλέπω Εσένα, θεωρώ ότι είδα Εκείνον!». Και η μεγάλη στιγμή Μαρία Θεονύμφευτε, ήρθε!
Υψώνεις τ’άχραντα χέρια Σου στον ουρανό, και προσεύχεσαι για την Ειρήνη του κόσμου. Ευλογείς τους Αγίους Αποστόλους. Σταυρώνεις τα χέρια Σου στο στήθος και το θείο Σου πρόσωπο αστράφτει σαν ήλιος. Τώρα παραδίνεις την παναγία Σου ψυχή, στα χέρια του Υιού και Θεού Σου.

Μια βαθιά κατανυκτική πομπή, είναι η Έξοδός Σου, Παγκόσμια Μητέρα. Οι Άγιοι Απόστολοι σηκώνουν το ζωαρχικό Σου σώμα. Ψάλλουν τους επιτάφιους ύμνους. Γλυκόλαλες μελωδίες, Ουράνιων Αγγέλων, διαλαλούν τη Δόξα Σου. Συνοδεύουν το θεοδόχο σώμα Σου, και σε γεραίνουν Υπεραγία Θεοτόκε.

Ο πατέρας του σκότους και του ψεύδους ο αρχέκακος διάβολος και οι φθονεροί Ιουδαίου εξοργίζονται. Η Θεία Σου Δόξα είναι φαρμακερό βέλος, στη μαύρη τους καρδιά. Προσπαθούν να βεβηλώσουν το πανάμωμό Σου Σκήνωμα! Κι ο πιο εξολέστατος απ’όλους, αρπάζει το φέρετρο με σκοπό να πετάξει το άχραντό Σου Σώμα. Όμως ο Κύριος αγρυπνά. Πύρινη ρομφαία αγγελική κόβει, τα μιαρά χέρια, που σαν ξερόκλαδα, πέφτουνε στο χώμα. Ανοίγουν τότε τα μάτια του άπιστου. Προσκυνά το σεπτό Σου Σώμα κι αμέσως βρίσκει γιατρειά. Η ιερή πομπή συνεχίζει το δρόμο της. Σε λίγο φτάνουν στο χωριό, Γεθσημανή. Εκεί οι Άγιοι Απόστολοι ενταφιάζουν το ζωηφόρο σώμα, της Πάνσεμνης Βασίλισσας και δοξάζουν του Υψίστου την Παντοδυναμία.

Τρεις μέρες έμειναν οι Απόστολοι στη Γεθσημανή. Τρεις μέρες άκουγαν αγγελικές μελωδίες, στον Τάφο της Τιμιωτέρας! Την Τρίτη μέρα άνοιξαν τον Τάφο για να προσκυνήσει το ζωαρχικό Σώμα της Θεοτόκου ο Απόστολος Θωμάς, που δεν ήταν στην Ουράνια Έξοδό της! Και τότε έμειναν έκθαμβοι. Ο τάφος ήταν άδειος, είχε μονάχα τη σινδόνα!
Το πανάχραντο Σώμα της Θεοτόκου «μετέστη», μεταφέρθηκε στον Ουρανό, αφού ενώθηκε με την αγία Της ψυχή. Οι αγγελικές δυνάμεις που την υποδέχονται, ψιθυρίζουν εκστατικές «ποια είναι αυτή που ανεβαίνει προς τα άνω ολόλευκη, όπου προβάλλει σαν την αυγή και η οποία είναι καλή όπως η σελήνη κι εκλεκτή όπως ο ήλιος; Πόσον έγινες ωραία! Πόσον έγινες γλυκιά! Συ είσαι το λουλούδι της πεδιάδας, το κρίνο των κοιλάδων! Σε έβαλε ο βασιλιάς στο ταμείον Του».

Ω! Θεοκυήτρια Παρθένε!
Η χαρά των Χριστιανών, είναι απέραντη.
Πέρασες στα Πάντερπνα Βασίλεια του Θεού.
Αναπαύεσαι στις αγλαόμορφες αιώνιες μονές.
Εκεί όπου ο καθαρός ήχος, των εορταζόντων.
Στα δεξιά του Θρόνου της θεότητας!

Ω! Κυρία των Αγγέλων!
Ευφρόσυνη υμνωδία, των Πατέρων!
Ω! Αγιώτατε Παράδεισε, Μαρία.
Χάρισέ μας, Σεμνή,
Παραδεισένια Ευτυχία.

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας