Η τελευταία Κυριακή της Αποκριάς γνωστή και ως Κυριακή της Τυροφάγου ή Τυρινής αποτελεί την ημέρα κορύφωσης των καρναβαλικών εκδηλώσεων, τις οποίες φέτος εξαιτίας της πανδημίας τις βιώνουμε μόνο διαδικτυακά.
Η τέταρτη Κυριακή του Τριωδίου, Κυριακή της Τυρινής, είναι αφιερωμένη στην εκδίωξη των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο της τρυφής. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από το Θεό ως το τελειότερο και εκλεκτότερο δημιούργημα του Θεού, ως «εικόνα και καθ’ ομοίωσις» αυτού (Γέν.1,26).
Καθώς η σημερινή ημέρα αποτελεί μια μικρή προετοιμασία για τις σαράντα ημέρες νηστείας που θα ακολουθήσουν, την Κυριακή της Τυρινής συνηθίζεται η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, αυγών, ψαριών και ελαιολάδου. Από τα κύρια παραδοσιακά φαγητά του τραπεζιού είναι τα μακαρόνια με τυρί, που συσχετίζονται από τους λαογράφους με τη λατρεία των ψυχών κατά την περίοδο αυτή.
Στην Εκκλησία το απόγευμα της ίδιας ημέρας ψάλλεται ο κατανυκτικός εσπερινός της συγγνώμης, κατά τον οποίο ιερείς και πιστοί αλληλοασπάζονται, ζητώντας συγχώρεση ο ένας από τον άλλο, ενόψει της επερχόμενης Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Πλούσια είναι και τα έθιμα και η λαογραφία της ημέρας σε όλη την χώρα. Στα χωριά μοίραζαν γάλα στους χωριανούς τους για να φτιάξουν τις γαλόπιτες τις ξιπόλυτες, τις μακαρονόπιτες και τυρόπιτες να πήξουνε τις γιαούρτες. Οι νοικοκυρές ετοίμασαν τα γαλακτερά φαγητά και γλυκίσματα αυτά για να κεράσουν συγγενείς και φίλους. Το Σάββατο της Τυρινής οι γυναίκες έφτιαχναν τα ψυχούδια, που ήταν πολύ μικρά στρογγυλά ψωμάκια με τη σφραγίδα στη μέση σαν πρόσφορο για τις ψυχές.
Το βράδυ ετοίμαζαν μακαρόνια με μπόλικη μυζήθρα και με χοιρινό λίπος που συνοδευόταν από τηγανητό βακαλάο και κρασί. Ένα ακόμη έθιμο που συνοδεύει την ημέρα αυτή σε πολλά μέρη της χώρας, το πρώτο μακαρόνι από το φαγητό τα κορίτσια το έβαζαν χωρίς να το δει κανείς, κάτω από το μαξιλάρι τους για να δουν ποιόν θα παντρευτούν. Έτρωγαν και τη γαλόπιτα, με ευχές για “Καλή Σαρακοστή” και “ανάπαυση στις ψυχές των πεθαμένων”. Το γλέντι τέλειωνε με το ψήσιμο των αυγών στη θράκα ή μάλλον στη χόβολη, ένα για τον καθένα του σπιτιού αλλά και για κάθε ζωντανό. Με τα αυγά τελείωνε η περίοδος της αποκριάς και συμβολικά θα ξαναάνοιγε πάλι με αυγά το Πάσχα, ύστερα από 40 ημέρες.
