Το πρώτο αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού κατέκτησε ο Απόστολος Χρήστου στα 200 μ. ύπτιο με χρόνο 1:54:82, που αποτελεί πανελλήνιο ρεκόρ.
O Χρήστου δυο μέρες νωρίτερα είχε ζήσει την απογοήτευση -μετά την 4η θέση στο 100άρι- για να φτάσει τελικά μια ανάσα από το χρυσό, και να κατακτήσει την δεύετρη θέση στο βάθρο των μεταλλίων. Το χρυσό πήρε στα τελευταία 20 μέτρα ο Ούγγρος Χούμπερς Κος, αλλά ο Απόστολος Χρήστου έγινε ο πρώτος Έλληνας κολυμβητής που κατακτά μετάλλιο μετά το 1896 και ο πρώτος σε πισίνα. 
Η απογοήτευση του Χρήστου μετά τον τελικό στα 100 μέτρα ύπτιο, όπου είχε χάσει το χάλκινο μετάλλιο για δύο εκατοστά του δευτερολέπτου, είχε πλέον μετατραπεί σε απόλυτη χαρά.
Εντυπωσιακός από το ξεκίνημα της κούρσας ο Χρήστου, γύρισε πρώτος και στα τρία πρώτα πενηντάρια, πριν χάσει τελικά την πρωτιά από τον Ούγγρο, Χούμπερτ Κος, ο οποίος τερμάτισε σε 1:54.26, ενώ το χάλκινο μετάλλιο πήρε ο Ελβετός, Ρόμαν Μιτιούκοφ, ο οποίος είχε χρόνο 1:54.85.
Τεράστια ήταν η συγκίνηση του Έλληνα αθλητή για τη μεγάλη επιτυχία του, οι συναθλητές και οι προποητές τον υποδέχτηκαν με τεράστιες αγκαλιές, χειροκροτήματα και επιφωνήματα ενω τη στιγμή της απονομής δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα χαράς. Ματά την απονομή ο Αργυρός πλέον Ολυμπιονίκης δήλωσε «Είναι απίστευτο. Σε τρεις μέρες πήγα από την κόλαση στον παράδεισο. Τεράστια ανατροπή στα συναισθήματά μου. Ήξερα ότι έχω δυνατότητες, μπήκα δυνατά από την αρχή, εκβίασα τη θέση μου, στο τέλος έχασα δυνάμεις αλλά είχα καλή διαφορά και πρόλαβα να πάρω το μετάλλιο. Τα έδωσα όλα για να κάνω την υπέρβαση και ανταμείφθηκα. Δεν μπορώ να το πιστέψω, πάντα στο μυαλό μου είχα τα 100μ., η δουλειά που έκανα όμως κάλυπτε εν μέρει και τα 200μ. Ο προπονητής μού είπε να μπω γρήγορα και να διατηρηθώ δυνατός. Επειδή είχα δυνάμεις έμεινα μπροστά, γιατί ήμουν αρκετά πιο ξεκούραστος από ό,τι συνήθως. Πλέον το 200άρι είναι το αγαπημένο μου».
