Άρθρο του κ. Γ. Στιβαχτή, Γραμματέα της Δημοτικής Παράταξης Δήμος Μπροστά

0

Το παρακάτω αποτελεί άρθρο του κ. Γ. Στιβαχτή, Γραμματέα της Δημοτικής Παράταξης Δήμος Μπροστά.

Vox populi, Vox dei

Είναι δικαίωμα του καθενός να επιλέξει με τον ποιον θα πορευτεί ή όχι. Είναι δικαίωμα του καθενός να αποφασίσει εάν θέλει να αποχωρίσει από μια ομάδα, κίνηση, παράταξη ή κόμμα και να ενταχθεί κάπου αλλού ή να μείνει σπίτι του. Αυτό άλλωστε είναι η δημοκρατία.

Με βάση το παραπάνω σκεπτικό δεν ήθελα να ασχοληθώ καθόλου με την τελευταία αποχώρηση που έγινε από την παράταξη μας. Δεν θα είχα κάποιο πρόβλημα να ακούσω ότι φεύγω γιατί απλά δεν σας γουστάρω, δεν θέλω να είμαι εδώ, θέλω να ασχοληθώ με κάτι άλλο ή ακόμα να μας αναφερθεί ότι άλλαξα μυαλά και θέλω να ενταχθώ σε άλλη παράταξη με άλλα πιστεύω. Αντί για αυτό όμως μας μεταφέρθηκε ότι αποχωρεί λόγω συνείδησης ώστε να συνεχίσει να τιμά την εντολή των συνδημοτών μας!!!

Από την άλλη μεριά όμως, όταν κάποιος εκτίθεται  με την υποψηφιότητα του σε μια εκλογική διαδικασία θα πρέπει να περιμένει και την κριτική της εκλογικής βάσης, είτε αυτή είναι θετική είτε είναι αρνητική. Έτσι λοιπόν εμένα μου γεννήθηκαν τα εξής ερωτήματα.

Ποιος ήταν αυτός που στέρησε την ελευθερία βούλησης να εκφράζει και να υπερασπίζεται τα πιστεύω; Ποιο ήταν το θέμα αντιπαράθεσης που παραβίαζε τις αρχές και τα ιδανικά ώστε να θεωρήσει την αποχώρηση ως υποχρέωση; Γιατί τώρα;

Προσπάθησα λοιπόν να ανατρέξω σε καταστάσεις και σκηνικά που να δικαιολογούν την εν λόγω κίνηση. Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό είναι το δημοτικό συμβούλιο που αφορούσε την τροποποίηση του προϋπολογισμού που πρότεινε η δημοτική αρχή, όπου ένα μέλος της δημοτικής παράταξης μας διαφοροποιήθηκε από τους υπόλοιπους δημοτικούς συμβούλους, χωρίς βέβαια να αναφερθεί ή να ειπωθεί κάτι παραπάνω. Εν συνεχεία, θυμάμαι την περίπτωση που δημοτικός σύμβουλος της παράταξης μας προτίμησε να αποχωρήσει από το αντιταχθεί σε υπόθεση που αφορούσε «φιλικό» πρόσωπο. Χωρίς πάλι να αναφερθεί ή να ειπωθεί κάτι.

Επειδή δεν θέλω να κουράζω δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε άλλα περιστατικά, όμως ακόμα δεν μπορούσα να καταλάβω με το φτωχό μου το μυαλό και τα πολύ λίγα ένσημα μου στην αυτοδιοίκηση τον λόγο ανεξαρτητοποίησης. Τότε πήγα πίσω σε ένα αντίστοιχο γεγονός που είχαμε στην παράταξη μας και την επίκληση στο συμφέρον των δημοτών.

Τότε θυμήθηκα ότι με τροπολογία που πέρασε πρόσφατα από το ελληνικό κοινοβούλιο παύουν τα έξοδα παράστασης για Πρόεδρους και Αντιπροέδρους  των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου. Δηλαδή, δεν δικαιούνται έξοδα παράστασης οι πρόεδροι και αντιπρόεδροι που εργάζονται στο δημόσιο ή είναι συνταξιούχοι.  Αν σκεφτούμε και το ποιοι κατέχουν τους αντίστοιχους ρόλους στο Δήμο μας τότε πολλοί θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι θα υπάρχουν άμεσα αλλαγές στα εν λόγω πόστα. Η αλήθεια είναι όμως ότι αυτό δεν είναι κάτι που προσανατολίζεται προς το συμφέρον των δημοτών. Επομένως, είπα μπα αποκλείεται να αποχωρήσει κάποιος για μια καρέκλα και έναν μισθό.

Δεν κατάφερα να βγάλω άκρη με τις σκόρπιες σκέψεις μου και κατέληξα στο γνωστό πολιτικό απόφθεγμα πως «όλοι κρινόμαστε από τις πράξεις μας». Επομένως, το μέλλον θα δώσει σε όλους μας τις απαντήσεις.

Όσο για την παράταξη θα επικαλεστώ το ρητό του Charles de Gaulle πως, τα νεκροταφεία είναι γεμάτα αναντικατάστατους.

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας