Τόσο κοστίζει η ανάπτυξη,
τόσο λίγο … τόσο πολύ …
Ο υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τον Συνδυασμό
‘‘ΜΑΡΟΥΣΙ-ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ’’ Σταύρος Θεοδωράκης
σε μια ‘‘de profundis’’ συνέντευξη στην Εβίτα Ζέρβα.
Τον πολιτικό μηχανικό Σταύρο Θεοδωράκη, στέλεχος του Ποταμιού και υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο Αμαρουσίου με τον Συνδυασμό ‘‘ΜΑΡΟΥΣΙ-ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ’’ του Θεόδωρου Αμπατζόγλου, ομολογώ πως δεν τον γνώριζα πριν τη σημερινή μας συνάντηση, που ‘‘γέννησε’’ μια συνέντευξη. Όμως ομολογώ, πως αφού με τον πρωτότυπο-γλαφυρό του τρόπο μίλησε για μια σειρά από θέματα, που αφορούν όλους μας, αλλά πολλές φορές τα προσπερνάμε αδιάφορα, αισθάνθηκα προβληματισμένη για το πόσο επιδερμικά αντιμετωπίζουμε τα κοινά, που αποτελούν βασική προϋπόθεση για να πάει αυτός ο τόπος παρακάτω.
Ε.Ζ: Κύριε Θεοδωράκη, είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενη που μας δίνεται η ευκαιρία να συζητήσουμε κάποια πράγματα που απασχολούν τον μέσο Μαρουσιώτη και σε ευρύτερη προβολή τον μέσο Έλληνα, μέσα από τη δική σας ανήσυχη ματιά και θεώρηση και να μας παραθέσετε τις απόψεις σας, που αντανακλούν και τις απόψεις του Ποταμιού, στέλεχος του οποίου είστε.
Κατ’ αρχάς, για πείτε μου, τι είναι αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με τα κοινά:
-Στ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Αγαπητή κα Ζέρβα, με την υποψηφιότητά μου εκτίθεμαι στην κρίση των συμπολιτών μου, νοιώθω λοιπόν την υποχρέωση να τους πληροφορήσω για τις απόψεις μου σε μια σειρά σοβαρά θέματα. Σας ευχαριστώ λοιπόν που μου δίνετε την ευκαιρία στο πλαίσιο αυτής της ‘‘de profundis’’ συζήτησής μας, να αφήσω τις σκέψεις μου στην κρίση των αναγνωστών του ‘‘Αθμονίου Βήματος’’.
Με ρωτήσατε, ‘‘τι είναι αυτό που με έκανε να ασχοληθώ με τα κοινά’’.
Η απάντησή μου ίσως να σας ξαφνιάσει, αλλά είναι ένας αριθμός που είναι φωλιασμένος, ριζωμένος, για να το αποδώσω καλύτερα, στο βάθος της σκέψης μου.
Ε.Ζ: Ένας αριθμός είπατε;
—–Στ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ναι, ο αριθμός 4250. Πρόκειται για τα 4250 νεογέννητα που γράφτηκαν στα δημοτολόγια του Δήμου μας από την αρχή του χρόνου και αυτά μ’ έκαναν να συζητώ σήμερα μαζί σας.
Τους χρωστάμε κα Ζέρβα, τους χρωστάμε …
Ε.Ζ: Με βάση αυτή την αριθμητική –ας την ονομάσουμε έτσι- λογική, έχετε κάνει ανάλογη συζήτηση με κάποιους άλλους στο Μαρούσι;
-Στ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Και βέβαια, με πολλούς συμπολίτες μου αλλά και με τους συνυποψηφίους μου, μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες για μας … για τα παιδιά μας … για τη Χώρα.
Το σπουδαίο, κατά την άποψή μου, που βγαίνει απ’ αυτές τις συζητήσεις είναι, πως αναγνωρίζουμε ως προβλήματα τις ίδιες παθογένειες στις καταστάσεις που ρυθμίζουν την ζωή μας. Αυτό δεν σημαίνει, ότι ως προς τις προτεινόμενες λύσεις έχουμε πάντα την ίδια άποψη, αλλά αυτό είναι το λιγότερο.
Λυπάμαι όμως να πω πως, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι καταστάσεις, η ενασχόληση με τα κοινά δεν αποτελεί πεδίο ενδιαφέροντος για όλους τους πολίτες της Χώρας.
Ε.Ζ: Που πιστεύετε, ότι οφείλεται αυτή η έλλειψη ενδιαφέροντος;
-Στ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Εκτιμώ πως το πρόβλημα είναι σύνθετο και δεν επιδέχεται σύντομη απάντηση, περιορίζομαι να υποστηρίξω πως για όσους βιώνουν ως πολίτες, η κεντρική πολιτική σκηνή είναι αποτρεπτική, η τρέχουσα πολιτική αισθητική καθόλου ελκυστική, οπότε και η ενασχόληση με τον δημόσιο βίο χρωματίζεται ως απαξιωτική.
Η κατάσταση μοιάζει να μην είναι καλύτερη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αν σκοπεύεις να παράγεις έργο και όχι να καταλήξεις διαιτητής ή όμηρος ομάδων πίεσης, πρέπει να είσαι πολύ γενναίος για να κάνεις το βήμα.
Εγώ αποτόλμησα ένα μικρό βήμα, εκθέτοντας τον εαυτό μου ως υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο στο Μαρούσι.
Αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά του Δήμου Αμαρουσίου, επειδή κουράστηκα να μου απαντούν: ‘‘αυτό δεν γίνεται’’, θα το κάνω όμως με τους δικούς μου κανόνες και μη σκεφτείτε πως ‘‘αυτό δεν γίνεται’’. Αυτό το ‘κλισέ’ ως άποψη και δράση ευθύνεται για πολλά από όσα μας βασανίζουν, αυτή όμως είναι μια άλλη συζήτηση και θα την κάνουμε.
Ε.Ζ: Επειδή αναφέρατε τη λέξη ‘’κλισέ’’, δράττομαι της ευκαιρίας να σας ερωτήσω, πως κρίνετε κάποιες θέσεις ‘‘κλισέ’’ που χρησιμοποιούν οι συνυποψήφιοί σας αλλά και οι ανθυποψήφιοί σας, σηματοδοτώντας κατά κάποιο τρόπο το πώς αντιλαμβάνονται τις αρχές, τις αξίες και τους κανόνες που πρέπει να διέπουν τον δημοτικό σύμβουλο.
Στ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν είμαι αυτός που θα κρίνει και θα σχολιάσει τις θέσεις των άλλων. Επ’ αυτού, ο μόνος που νομιμοποιείται και δικαιούται να το κάνει είναι ο πολίτης.
Με τους συνυποψηφίους μου και τον επικεφαλής της παράταξής μας κο Θεόδωρο Αμπατζόγλου, μοιραζόμαστε τις ίδιες αρχές για αξιοκρατική διοίκηση του Δήμου στο πλαίσιο που θέτουν οι κανόνες διαφάνειας, διαρκούς αξιολόγησης και λογοδοσίας, με τον Πολίτη Πρωταγωνιστή.
Επιθυμώ να είναι σε γνώση των συνδημοτών μου πως, στο πεδίο της κεντρικής πολιτικής σκηνής υποστηρίζω την αταλάντευτη ευρωπαϊκή πορεία της Χώρας μας και τις αρχές και τις αξίες του Πολιτικού και του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού, ως εκ τούτου έχω συνταχθεί με το πολιτικό κίνημα ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ, και πως κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων μου, θα λειτουργήσω και στο πλαίσιο που θέτουν οι πολιτικές αρχές μου, σε καμία περίπτωση όμως, δεν θα προτιμήσω να υπηρετήσω τα συμφέροντα του πολιτικού χώρου που δραστηριοποιούμαι αντί των συμφερόντων του Δήμου Αμαρουσίου.
Μοιράζομαι μαζί σας και με τους αναγνώστες τις εφημερίδας σας αυτές τις σκέψεις γιατί φοβάμαι πως–δυστυχώς- η εμπιστοσύνη των εκλογέων προς τους αιρετούς έχει τραυματιστεί βαριά και αποτελεί αδήριτη ανάγκη να αποκατασταθεί, γιατί χωρίς αυτή, ο αιρετός είναι ανήμπορος να φέρει σε πέρας με επιτυχία την αποστολή του. Απαιτείται η αποκατάσταση κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Κι αυτή επιτυγχάνεται μόνο με την συμμετοχή της ενημερωμένης Κοινωνίας του Δήμου Αμαρουσίου, όπου η ευθύνη της ενημέρωσης επιμερίζεται τόσο σ’ αυτήν, όσο και στα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Ε.Ζ: Κύριε Θεοδωράκη η πραγματικότητα λέει πως δεν υποστηρίζουμε όλοι τις ίδιες απόψεις, ως εκ τούτου δεν συμφωνούν όλοι οι εκλογείς του Δήμου Αμαρουσίου με τις δικές σας, πως τοποθετείστε ως προς αυτό;
Στ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Εύλογο και, επιτρέψτε μου, ειλικρινές το ερώτημά σας, είναι αλήθεια πως ένα μέρος μόνο των συμπολιτών μας συμφωνεί με τις απόψεις μου και εύχομαι να μην είναι μικρό.
Σε ό,τι πάντως με αφορά απευθύνομαι σε όσους συμφωνούν μαζί μου πως τα δικαιώματα προϋποθέτουν υποχρεώσεις.
Απευθύνομαι σε αυτούς που χωρίς οικονομικούς πόρους θα μπορούσαν να ζήσουν, δεν μπορούν όμως χωρίς πολιτισμό, δημοκρατία και αξιοπρέπεια.
Απευθύνομαι σε όσους δεν ταυτίζουν την ανάπτυξη με την οικονομική μεγέθυνση, την ευτυχία με τον πλούτο.
Απευθύνομαι σε όσους οργίζονται με την καταστροφή του δημόσιου χώρου, με τον ρηχό δημόσιο διάλογο, με τις θεωρίες συνωμοσίας, με τη ζωή πρωϊνάδικο.
Θα αναρωτιέστε ήδη, είμαι σίγουρος, πως όσα αναφέρω δεν σχετίζονται με το αντικείμενο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κάνετε λάθος, θα μου επιτρέψετε να σας πω.
Θα μου ήταν εύκολο, ως πολιτικός μηχανικός που σχεδιάζει έργα, να αναφερθώ και να σας περιγράψω τεχνικά έργα που έχει ανάγκη ο Δήμος. Να σας μιλήσω για μελέτες, χρονοδιαγράμματα και προϋπολογισμούς, για τεχνικές προδιαγραφές, για σχέδια έκτακτης ανάγκης και προστασίας του περιβάλλοντος , για έργα ανάπλασης πλατειών και παιδικών χαρών.
Είναι πολύ σημαντικά όλα αυτά πράγματι, όμως δεν θα το κάνω. Δεν θα το κάνω, γιατί πιστεύω πως αυτό που μετράει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι κυρίως ο άνθρωπος,
Ε.Ζ: ‘‘Είπατε ο ‘‘άνθρωπος’’, που κι εγώ τον θεωρώ σαν το πρωτεύον συστατικό της ανθρωποκεντρικής κοινωνίας μας. Πως θα περιγράφατε με αδρές γραμμές τον ρόλο του στο πεδίο της τοπικής αυτοδιοίκησης και όχι μόνο;
Στ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ:
-Ο άνθρωπος Δήμαρχος και οι ικανότητές του
-Ο άνθρωπος δημοτικός σύμβουλος και το όραμά του
-Ο άνθρωπος δημότης και οι πρωτοβουλίες του
-Ο άνθρωπος πολίτης που ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του και υπερασπίζεται τα δικαιώματά του
Υποστηρίζω πως ακόμα και αν μας λείπουν οικονομικοί πόροι, και φοβάμαι πως έτσι θα είναι τα επόμενα αρκετά χρόνια, υποστηρίζω λοιπόν, πως μπορούμε να κάνουμε την καθημερινότητά μας πιο ανθρώπινη, πιο πολιτισμένη, με δουλειά, συμμετοχή και αξιοπρέπεια.
Πιστεύω πως υπάρχει ένας απλός και ανέξοδος τρόπος να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη στην πόλη μας, στο Μαρούσι.
Να μειώσουμε την παραβατικότητα που καταστρέφει την καθημερινότητά μας, γιατί το ξέρουμε όλοι και ας μη τολμούν να το ομολογήσουν οι περισσότεροι, πολλά από τα προβλήματα που μαστίζουν την καθημερινότητά μας είναι ανθρωπογενή, τα προκαλούμε εμείς οι ίδιοι με την παραβατική και αναξιοπρεπή συμπεριφορά μας.
Οι εποχές θα είναι δύσκολες σχεδόν παράδοξες για πολλά χρόνια ακόμα.
Είναι πια επιτακτική ανάγκη:
-Να αλλάξουμε τον τρόπο που προσεγγίζουμε τα προβλήματα, τον τρόπο που αναζητούμε τις λύσεις τους.
-Να μιλήσουμε για την ανάπτυξη αλλιώς.
-Να εκτρέψουμε τη συζήτηση από την οικονομική της διάσταση, από τη βελτίωση των οικονομικών δεικτών.
-Να πάψει να μας απασχολεί μόνο η οικονομική μεγέθυνση.
-Να μιλήσουμε ξανά για την ανάπτυξη που ξεχάσαμε όλα αυτά τα χρόνια του ξέφρενου καταναλωτισμού, και τα χρόνια της κρίσης που ακολούθησαν.
-Να μιλήσουμε επιτέλους για την ανάπτυξη που σχετίζεται με την ποιότητα ζωής.
Ε.Ζ: Αναφερθήκατε στην ανάπτυξη. Μπορείτε να μας πείτε, πόσο κοστίζει η ανάπτυξη;
Στ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ:
-Πόσο κοστίζει ο σεβασμός του μαθητή στο δάσκαλο, του πολίτη στους θεσμούς, των κρατικών δομών στον πολίτη;
-Πόσο κοστίζει ο σεβασμός στα δικαιώματα των άλλων;
-Πόσο κοστίζει η τήρηση των κανόνων οδικής κυκλοφορίας, των κανόνων για τη χρήση των λεωφορειόδρομων, των κανόνων της απαγόρευσης του καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους;
-Πόσο κοστίζουν τα καλοφτιαγμένα πεζοδρόμια κατάλληλα για παιδικά καροτσάκια και συνανθρώπους μας με δυσκολίες βάδισης, οι ελεύθερες διαβάσεις πεζών, οι καθαροί και τακτοποιημένοι κάδοι απορριμμάτων;
-Πόσο κοστίζει να μη κάνεις αυτό που δεν θέλεις να σου κάνουν, να μη συμπεριφέρεσαι όπως δεν θέλεις να συμπεριφέρονται, να χαμογελάς στην πρωινή συνάντηση με τον γείτονα, να λες καλημέρα στον άνθρωπο πίσω από το γκισέ,να λες καλημέρα στον άνθρωπο μπροστά από το γκισέ;
-Πόσο κοστίζει η καθαριότητα της σχολικής αίθουσας, η ησυχία στον διάδρομο του νοσοκομείου, η προστασία του δημόσιου χώρου ;
Πόσο λοιπόν κοστίζει η ανάπτυξη;
Όσο στοιχίζει να είσαι, να συμπεριφέρεσαι, να διεκδικείς, να προστατεύεις, να απαιτείς, να αγωνίζεσαι, να σκέφτεσαι, να ενεργείς, να βιώνεις ως Πολίτης Πρωταγωνιστής.
Τόσο κοστίζει η ανάπτυξη, τόσο λίγο, τόσο πολύ.
