Σε επιστολή του ο κος Ν. Κατσούλας, μέλος του Δ.Σ του Διοικητικού Συμβουλίου Συλλόγου Εργατικών κατοικιών εκθέτει προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή και απευθύνει αίτημα προς τη Δημοτική Αρχή να επιληφθεί της κατάστασης. Η ανακοίνωση έχει ως εξής: «Στην πρώτη μας συνάντηση σαν Σύλλογος με τον νέο Δήμαρχο, αυτό που αποκόμισα ήταν μια θετική εικόνα. ΄Ενας δήμαρχος που συζητά με τους φορείς, και τους ακούει με προσοχή. Κάτι που δεν υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια.
Οι μήνες που ακολούθησαν μου έδειξαν όμως ότι αυτή η εικόνα ήταν πλασματική.
Για την γειτονιά των εργατικών πολυκατοικιών η ελλειματική φροντίδα του Δήμου δεν είναι μόνο διαπιστώσεις σε κάποιο άρθρο στον τοπικό τύπο. Είναι μια καθημερινή διαπίστωση, κάνοντας μια βόλτα στην γειτονιά.
Πάνω από δύο βδομάδες σε διάφορες γωνιές του οικισμού, βαριά αντικείμενα, μπάζα και άλλα παραμένουν στα πεζοδρόμια.
Κάκιστα κάποιοι τα άφησαν εκεί.
Ευθύνη του Δήμου είναι να συνετίσει και να διορθώσει τέτοιες συμπεριφορές.
Πρώτη ευθύνη του μάλιστα είναι η καθαριότητα. Δεν μπορεί να αφήνει εστίες μόλυνσης στα πεζοδρόμια. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε, με κίνδυνο για την υγεία μας, μέσα σε αυτή την ασχήμια.
Την περίοδο της καραντίνας ο Δήμος και οι υπηρεσίες του με πρόγραμμα ενώ καθάριζαν τις γειτονιές του Μαρουσιού, στις εργατικές πολυκατοικίες ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ κάτοικοι μαζί με μέλη του Συλλόγου μας έκαναν αυτή την δουλειά.
Γράφτηκαν και τα ανάλογα κείμενα στον τοπικό τύπο, και με τις απαραίτητες φωτογραφίες.
Ο μοναδικός χώρος άθλησης στον οικισμό και στην γύρω περιοχή ήταν το μικρό μπασκετάκι στην Ιερού Λόχου.
Από την κατασκευή του ελάχιστα λειτούργησε σαν χώρος άθλησης. Λίγα ήταν τα τυχερά παιδιά που έπαιξαν εκεί.
Ο ένας δήμαρχος για τις τότε ανάγκες το έκανε σχολείο. Ο άλλος δήμαρχος το έδωσε σε συλλόγους και σωματεία, αφαιρώντας και την μία μπασκέτα.
Ο δήμαρχος Πατούλης έφερε την μπασκέτα και έναν παππά και έκανε προεκλογικά εγκαίνια σε ένα χώρο που υπήρχε 35 χρόνια.
Πιστέψαμε όμως ότι επιτέλους θα λειτουργήσει σαν χώρος άθλησης.
Και πάλι διαψευθήκαμε, γιατί την επομένη εγκατέστησε έναν φίλο του «άστεγο». Με ποια κριτήρια, δεν μας είπαν και δεν μάθαμε ποτέ.
Σήμερα ο νέος δήμαρχος και η διοίκηση του Δήμου σκάβουν πάλι τον πολύπαθο χώρο. Θέλουν να κάνουν νηπιαγωγείο ή κάτι άλλο.
Και βέβαια κανείς δεν είναι αντίθετος με την δημιουργία σχολείων. Απεναντίας θεωρούμε ότι επιβάλλεται.
Δεν μπήκαν όμως στον κόπο να συζητήσουν με την γειτονιά αν χρειάζεται τον μοναδικό αυτό χώρο άθλησης.
Δεν συζήτησαν αν υπάρχουν άλλες προτάσεις για αυτό που θέλουν να κάνουν.
Πρόχειρα θα προτείνω κάποιους χώρους, που θα μπορούσε ο Δήμος να τους αξιοποιήσει.
Είναι ο χώρος Μαραθωνομάχων και Αττικής οδού, που λειτουργεί σαν σκουπιδότοπος, είναι το παλιό αντλιοστάσιο πίσω από την ΚΑΡΕΝΤΑ, υπάρχει χώρος στην πλατεία απέναντι από την εκκλησία Κοσμά του Αιτωλού.
Χώροι λοιπόν υπάρχουν. Εκείνο που δεν υπάρχει είναι η διάθεση για συζήτηση από την διοίκηση του Δήμου και τον κο Δήμαρχο.
Ο διάλογος είναι βασικό συστατικό της δημοκρατίας. Οι κοινωνίες που συζητούν βρίσκουν πάντα τις καλύτερες λύσεις».
Η απάντηση του αρμόδιου Αντιδημάρχου Καθαριότητας Ν. Κατσιγιάννη
Η Εφημερίδα έθεσε το ζήτημα στον αρμόδιο Αντιδήμαρχο κο Κατσιγιάννη ο οποίος μας ενημέρωσε πως έχει λάβει γνώση για το θέμα και μάλιστα έχει επικοινωνήσει και με τη Διοίκηση του συγκεκριμένου Συλλόγου. Πράγματι η ρίψη μπαζών αποτελεί ένα πρόβλημα για το οποίο όπως μας διευκρίνισε δεν αποτελεί ευθύνη του Δήμου. Σύμφωνα με τον Κανονισμό της Υπηρεσίας Καθαριότητας υπάρχει κάποιο όριο στον όγκο των απορριμμάτων και συγκεριμένα όπως αναφέρεται στον Κανονισμό “μπάζα και άλλα άχρηστα αδρανή υλικά είναι υποχρεωμένος να τα απομακρύνει και να τα μεταφέρει ο υπέυθυνος των εκτελούμενων εργασίων. Ο Δήμος αναλαμβάνει την απομάκρυνση μέχρι 5 σάκων αδρανών υλικών. τα αδρανή υλικά τοποθετούνται σε ειδικούς κάδους μετά από την χορήγηση σχετικής άδειας από την Δ/ση Τεχνικών Έργων και απομακρύνονται με ευθύνη του εκαστοτε παραγωγού αυτών”. Μάλιστα ο κος Αντιδήμαρχος μας διαβεβαίωσε πως από την πλευρά του ο Δήμος έχει ήδη απομακρύνει τον όγκο που επιτρέπεται και που είχε την δυνατότητακαι αναμένει πλέον από τον πολίτη να φερθεί κι εκείνος υπεύθυνα.