Η υγειονομική κρίση αναδυκνύει την ανάγκη : Ενός ισχυρού Δημόσιου Εθνικού Συστήματος Υγείας και Ενός ισχυρού Δημόσιου Αυτοδιοικητικού Δικτύου Υγιεινής και Καθαριότητας (ΑΔΥΚ)

0

Η πρόσφατη πανδημία ανέδειξε την αξία του αγαθού που λέγεται ΕΣΥ. Ενός συστήματος που απαξιώθηκε, εγκαταλείφθηκε, πολεμήθηκε, λοιδωρήθηκε, υποχρηματοδοτήθηκε, υποστελεχώθηκε, ιδιαίτερα τα χρόνια των μνημονίων. Και όμως το Εθνικό Σύστημα Υγείας έμεινε όρθιο και κράτησε και τη χώρα όρθια και ανέδειξε και προστάτευσε το πολύτιμο αγαθό που λέγεται υγεία.

Όλοι οι άνθρωποι του, ιατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό, τεχνικό και βοηθητικό προσωπικό έδειξαν προσήλωση στο καθήκον, στην αποστολή τους, στο λειτούργημα που επιτελούν. Τους ευχαριστούμε αλλά δεν φθάνει.

Η Πολιτεία οφείλει να ανοικοδομήσει ένα δυνατό ΕΣΥ, γιατί  ανάλογες κρίσεις θα ξαναέλθουν και ίσως χειρότερες.

Κατ΄αντιστοιχία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, καθίσταται πλέον επιβεβλημένη, καθώς η αλόγιστη ανθρώπινη συμπεριφορά καταστρέφει τον πλανήτη και δημιουργεί ισχυρές στρατιές ιών ικανών να σπείρουν τον αφανισμό της ανθρωπότητας, και η δημιουργία ενός ισχυρού  Δημόσιου  Αυτοδιοικητικού Δικτύου Υγιεινής και Καθαριότητας.

Η υγιεινή και καθαριότητα στις πόλεις μας, ως και στις μέρες μας αναδεικνύεται, δεν είναι μόνο υπόθεση ατομική. Είναι και συλλογική. Κάποιος πρέπει να εχει την ευθύνη και με αρωγό το συνειδητοποιημένο πολίτη, να διατηρήσει τις πόλεις και την Επικράτεια σε συνθήκες υγιεινής και καθαριότητας.

Αυτό το χρέος των Δήμων πρέπει να γίνει μέσα από συνειδητοποιημένους, εκπαιδευμένους, υπεύθυνους επαγγελματίες, δημόσιους λειτουργούς που έχουν αποστολή να φυλάτουν την πόλη καθαρή και να προστατεύουν την δημόσια υγεία.

Αυτή η αποστολή των Δήμων, για την οποία πληρώνουν οι δημότες, θέλει και απαιτεί υψηλό αίσθημα αποστολής του εργαζόμενου, που να γνωρίζει ότι η εργασία του  και η αποστολή του, ως Δημόσιος Λειτουργός, είναι η  διασφάλιση  της καθαριότητας και των συνθηκών υγιεινής στην πόλη του.

Και αυτό αφορά όλους του Δήμους, γιατί σύνορα μεταξύ δήμων δεν υπάρχουν.  Δεν μπορεί να αναζητούνται λύσεις, προστασίας του πολυτιμότερου αγαθού της υγείας μας μέσω εκχώρησης του σε ιδιώτες, που χρησιμοποιούν περιστασιακά ανεκπαίδευτο, φθηνό εργατικό προσωπικό για να μεγιστοποιούν το κέρδος τους.

Το Δήμο πληρώνουν οι δημότες για να τους έχει τη πόλη καθαρή!

Το Υπουργείο οφείλει να στηρίξει του Δήμους, να δημιουργήσουν όλες τις υποδομές, να αποκτήσουν τον απαραίτητο εξοπλισμό, να προσλάβουν το προσωπικό, το οποίο συχνά πρέπει να εκπαιδεύεται όχι μόνο τεχνοκρατικά αλλά και κοινωνικά,  να δώσει περισσότερα κίνητρα για συνέργειες σε υποδομές, για   δικτύωση  και ανάπτυξη οικονομιών κλίμακας  στη διαχείριση των απορριμμάτων. Και το πιο σημαντικό να πάρει πίσω τις διατάξεις του τελευταίου νόμου  που ανοίγουν «γκαραζόπορτα» για την ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας στους Δήμους, που πρώτοι και καλύτεροι έτρεξαν να ανοίξουν τη Κερκόπορτα οι σημερινοί ένοικοι του Δήμου Πεντέλης.

Αν θέλουμε υγεία πρέπει να έχουμε συνθήκες υγιεινής διαβίωσης και μέτρα προστασίας και καθαριότητας. Και επειδή πληρώνουμε στο Δήμο για την υγεία μας,  να απαιτούμε βέβαια που πάνε τα λεφτά μας.

Γιατί χωρίς υγειονομική ασφάλεια και καθαριότητα , ούτε υγεία ούτε οικονομία θα έχουμε.

Η κρίση να γίνει μάθημα για αλλαγή τρόπου σκέψης και να επαναφέρει τη συλλογιστική της ύπαρξης ενός ισχυρού κράτους πρόνοιας, μέριμνας και προστασίας των πολιτών του.

Δεν μπορούμε  όμως να αποφύγομε το πειρασμό και να μην αναφέρουμε ότι μέσα στην πανδημία, μέσα στην υγειονομική κρίση, που θα έπρεπε να είναι ώρα διαλόγου, περισυλλογής και σύνθεσης, την ώρα που η Κυβέρνηση προχωρά σε πρόγραμμα διορισμού 36.000 8μηνητων στους Δήμους, η Δημοτική Αρχή,  μειοψηφία στην κοινωνία και στο Δημοτικό Συμβούλιο, πέρασε  αθόρυβα, αθέατα, δια απλής περιφοράς απόφαση στην Οικονομική Επιτροπή  για ανάθεση  σε ιδιώτες μέρους της  καθαριότητας 1,8 εκ. για 3 έτη.

Και το ερώτημα που πλανάται είναι :

Γιατί κυρία, κύριε και ακόλουθοι τόση βιασύνη;

Σεβαστό να έχετε άλλη άποψη, (βέβαια άλλα διακηρύσσατε προεκλογικά).

Αλλά τι σας φόβησε και σας εμπόδισε να φέρετε την άποψή σας  τεκμηριωμένη σε δημόσιο διάλογο, στο φως της ημέρας και τι σας πίεσε και δεν μπορούσατε να κρατηθείτε και τρέξατε να πάρετε βιαστικές αποφάσεις στο  σκοτάδι, «εν κρυπτώ και παραβύστω»;

Σίγουρα θα δείξει.

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας