Για την απώλεια του Δορύλαου Κλαπάκη, μιας πολιτικής προσωπικότητας που δραστηριοποιήθηκε, δυναμικά και μαχητικά για πολλά χρόνια στην πόλη του Αμαρουσίου και διετέλεσε για αρκετές τετραετίες δημοτικός σύμβουλος, εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους η Μαίρη Διακολιού και η Κατερίνα Ψάλτη.
Στη δήλωσή της η κα Μαίρη Διακολιού αναφέρει πως:
Εχτές έφυγε από τη ζωή μία σημαντική προσωπικότητα για το Μαρούσι μας, ο Δορύλαος Κλαπάκης.
Υπήρξε για χρόνια ο επικεφαλής της δημοτικής κίνησης «ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΑΡΟΥΣΙ», δημοτικός σύμβουλος, αλλά πάνω απ’ όλα, ένας έντιμος, μαχητικός υπηρέτης της πόλης του Αμαρουσίου.
Αρχιτέκτονας – Πολεοδόμος, αφιέρωσε τις γνώσεις και τις δυνάμεις του για να καταγγέλλει κάθε πολιτική επιλογή που κατά την τεκμηριωμένη γνώμη του δεν εξυπηρετούσε την πόλη μας και τους/ τις κατοίκους της. Μόνος οδηγός και κίνητρό του, το καλό του Μαρουσιώτη και της Μαρουσιώτισσας, που για να το προασπίσει προσέφευγε συχνά στη Δικαιοσύνη. Αδιαφόρησε για «δημόσιες σχέσεις» και «καριέρες», αψήφησε τα μεγάλα συμφέροντα και αγωνίστηκε ένθερμα για την ποιότητα της καθημερινότητας του κάθε πολίτη/πολίτιδας, για την προστασία του περιβάλλοντος και του δημόσιου χώρου και για την εφαρμογή της νομιμότητας.
Δεν μπορούσε να ανεχτεί καμία παρανομία ή παρατυπία, καμία «μικρο – εξυπηρέτηση» ή χάρη. Πολέμιος του λεγόμενου «ρουσφετιού» και της αδιαφάνειας, εξαπέλυε δριμύ κατηγορώ κατά οποιασδήποτε πρακτικής που του φαινόταν ως αποτέλεσμα δοσοληψίας, αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος. Στο όνομα της νομιμότητας και της προστασίας των γειτονιών, παρά την έντονη δυσαρέσκεια που προκαλούσε, δεν δίστασε να καταψηφίζει προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ, γιατί τις αποκαλούσε «ρουσφετολογικές». Δεν δίστασε να προσβάλλει δικαστικά εντάξεις περιοχών στο σχέδιο, όταν πίστευε ότι στερούσαν από τους Μαρουσιώτες/τισσες πολύτιμες πλατείες και ελεύθερους χώρους.
Κι αν κάποιοι τον θεωρούσαν γραφικό ή Δον Κιχώτη, η πραγματικότητα τους διέψευσε. Ο Δορύλαος Κλαπάκης έγινε γνωστός στο πανελλήνιο από τον αγώνα και τη νίκη του κατά του MALL, συμφερόντων Λάτση. Εκείνος, με τις γνώσεις του, οργάνωσε και ενορχήστρωσε τις προσπάθειες όλων όσοι (πολιτικοί, δικηγόροι) εμφανίστηκαν στο προσκήνιο της προσπάθειας, η οποία στέφθηκε με τον θρίαμβο της απόφασης του ΣτΕ που ανακήρυξε και επισήμως το MALL ως «το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης». Η νίκη αυτή δικαιωματικά και αποκλειστικά του ανήκει, ό,τι κι αν λέει ο καθένας.
Ο Δορύλαος, στη ζωή του υπήρξε υπόδειγμα συνέπειας. Με γενναιότητα πάλεψε για τα ιδανικά του, αλλά δεν απορροφήθηκε από τους αγώνες του. Παρέμεινε επιστήμονας, εργαζόμενος, οικογενειάρχης και τρυφερός σύζυγος και πατέρας για τα τέσσερα αξιόλογα παιδιά του.
Για όλους μας που επιθυμούμε να υπηρετήσουμε τα κοινά, το αποτύπωμά του είναι ανεξίτηλο. Πάντα ήταν δίπλα σε κάθε αδικημένο, δίπλα σε συλλόγους, καθοδηγώντας τις διεκδικήσεις τους, μας δίδαξε και συνεχίζει να μας διδάσκει τι σημαίνει να είναι κάποιος ενεργός πολίτης/ πολίτιδα, τι σημαίνει να παίρνει τη ζωή στα χέρια του και να διεκδικεί τα δικαιώματά του.
Ενσάρκωσε τις έννοιες «ήθος», «παρρησία», «εντιμότητα», «αξιοπρέπεια» και παρά τυχόν διαφωνίες μεταξύ μας, ήταν, παραμένει ακόμη και θα παραμένει πάντα, φάρος φωτεινός για τη διαδρομή κάθε ευσυνείδητου, τίμιου και άφοβου ανθρώπου.
Θα τον αποχαιρετίσω, όπως μόνο σε αληθινούς αγωνιστές αξίζει:
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
Μαίρη Διακολιού
Επικεφαλής Ανεξάρτητης Δημοτικής Παράταξης
«ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΦΩΝΗ»
Δημοτική Σύμβουλος
Υποψήφια Δήμαρχος
Στη δήλωσή της η κα Κατερίνα Ψάλτη σημειώνει πως:
Για το Δορύλαο που έφυγε
Χθες ταξίδεψε για τις γειτονιές των αγγέλων ο Δορύλαος …
Ο Δορύλαος από την Κρήτη, ο Δορύλαος του Μαρουσιού …
Ο Δορύλαος που κράτησε για χρόνια στις πλάτες του μια ολόκληρη πόλη.
Που ονειρευόταν έναν καλύτερο κόσμο και μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Που δεν γύρεψε ποτέ τίτλους ή πολυτέλειες.
Ο άνθρωπος που όχι μόνο το έλεγε, αλλά και το πίστευε ότι ήταν το δόρυ του λαού και που ένοιωθε πως μόνος του χρώσταγε σε αυτόν τον κόσμο να τον σώσει.
Ο άνθρωπος που αψηφούσε τους κινδύνους και γέλαγε με τους φόβους των ανθρώπων.
Που θεωρούσε μικρές τις αδούλευτες φιλοδοξίες και ευτυχίες τους αγώνες.
Ήταν ο άνθρωπος που μας έμαθε από τα μικράτα μας να μην κάνουμε πίσω όσο κι αν στριμωχτούμε, όσο κι αν δυσκολέψουν τα πράγματα.
Ήταν ο άνθρωπος που πίστευε όσο κανένας άλλος, ότι πολεμάμε για μια λιγότερο άσχημη ζωή άσχετα με το αποτέλεσμα, όχι για μας, αλλά για τα παιδιά, τα παιδιά που αγαπούσε όσο τίποτα άλλο.
Όμως πάνω από όλα ο Δορύλαος ήταν ένας άνθρωπος ελεύθερος, γιατί δε φοβόταν τίποτα και δεν ήλπιζε τίποτα, γιατί είχε βγει πάνω από όλα τα μικρά και τα ασήμαντα που ήξερε ότι τα είχε νικήσει, αλλά περισσότερο από όλα ήξερε καλά ότι πολέμησε παλικαρίσια για όσα πίστευε και ότι ήδη είχε κερδίσει τους αγώνες της ζωής του.
Καλό σου ταξίδι καλέ μου, για έναν κόσμο που θα είναι όπως τον ονειρεύτηκες και προσπάθησες να τον σχεδιάσεις για όλους μας.
Καλό σου ταξίδι από όλους μας σε αυτή την πόλη.
Κατερίνα Ψάλτη
