Η Εφημερίδα ΑΘΜΟΝΙΟΝ ΒΗΜΑ μίλησε με ανθρώπους που τα επαγγέλματά τους αυτή την περίοδο βρέθηκαν στο επίκεντρο της κρίσης και της μάχης ενάντια στον κορωνοϊό. Εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, υπάλληλοι στον τομέα της καθαριότητας, υπάλληλοι καταστημάτων τροφίμων, διανομείς, βρέθηκαν να υπηρετούν στις πιο δύσκολες θέσεις και μας μεταφέρουν συνοπτικά, την εμπειρία τους και τις σκέψεις τους. Επαγγέλματα που η προσωπική επαφή με τον κόσμο ήταν αυτονόητη προϋπόθεση πριν, τώρα απαιτεί προσοχή, αλλά είναι και εκείνοι οι άνθρωποι που αφουγκράζονται περισσότερο τις σκέψεις και την αντίδραση των πολιτών σε όλο αυτό που συμβαίνει. Παρά το γεγονός πως αυτήν την περίοδο σηκώνουν τεράστιο φόρτο εργασίας δεν παραλείπουν να στείλουν και το αισιόδοξο μήνυμα προς τους συνανθρώπους μας. Οι ερωτήσεις που τους απευθύναμε έχουν ως εξής
Ερωτήσεις
- Μετά την εκδήλωση του κορωνοϊού πως έχει αλλάξει η καθημερινότητα σας στην εργασία.
- Στο επάγγελμά σας, έρχεστε σε επαφή με αρκετό κόσμο, αναγκαστικά. Θεωρείτε ότι τα μέτρα που έχουν παρθεί σας προστατεύουν και τι κάνετε εσείς προσωπικά για την ατομική σας ασφάλεια;
- Από την αίσθηση που έχετε με τον κόσμο που συναναστρέφεστε όλο αυτό το διάστημα, τι γνώμη έχετε για την ψυχολογία των πολιτών, πως το αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι;
- Αν θα μπορούσατε να στείλετε ένα μήνυμα στον κόσμο, από την θέση που αυτό το διάστημα βρίσκεστε ως εργαζόμενος, ποιο θα ήταν αυτό;
Απαντήσεις
Νάντια
-Γιατρός πρώτης γραμμής σε Νοσοκομείο Αναφοράς για τον κορονοϊό
- Επί του παρόντος με έχουν μετακινήσει από το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών στη μονάδα που φτιάχτηκε “εν μια νυκτί” για ασθενείς με κορονοϊό. Οπότε μια αλλαγή είναι ένα καινούργιο περιβάλλον με μια νέα ομάδα συνεργατών χρειάζεσαι χρόνο να προσαρμοστείς και χρόνο δεν έχεις. Επίσης η επίσκεψη στους ασθενείς είναι μια διαδικασία χρονοβόρα πρέπει να μπεις με τον προστατευτικό εξοπλισμό να κάνεις αυτά που πρέπει και εν συνεχεία να μεταφέρεις την πληροφορία έξω με ασφάλεια. Που σημαίνει ότι τα βγάζουμε όλα φωτογραφία και τα στέλνουμε ηλεκτρονικά σε μια βάση δεδομένων. Δεν μπορείς να βγάλεις τίποτα έξω θεωρούνται όλα μολυσμένα. Ακόμα και η μεταφορά των φιαλιδίων του αίματος, η ακτινογραφία και ό,τι άλλο χρειάζεται γίνεται βάση συγκεκριμένου πρωτοκόλλου.
- Τα μέτρα που έχουμε πάρει εμείς στη συγκεκριμένη μονάδα θεωρούμε ότι μας προστατεύουν. Εάν δε νιώθεις ασφαλής δεν μπορείς να δουλέψεις. Πολλοί συνάδελφοι έχουν αγοράσει δικό τους εξοπλισμό γιατί όλοι ζούμε με το άγχος μήπως κάποια στιγμή δεν υπάρχει. Παρατηρείται παγκοσμίως τεράστια έλλειψη σε προστατευτικό εξοπλισμό. Προσωπικά αποφεύγω το να ακουμπάω το πρόσωπο μου, πλένω τα χέρια μου συνέχεια, πλένω και απολυμαίνω ό,τι μπει στο σπίτι. Όταν γυρνάω στο σπίτι από το νοσοκομείο έχω το δικό μου πρωτόκολλο,δηλαδή καθαρίζω με χλωρίνη τα παπούτσια,κάνω μπάνιο, τα ρούχα μου μένουν 3 ημέρες έξω ή μπαίνουν κατευθείαν στο πλυντήριο μαζί με απολυμαντικό. Η αλήθεια είναι ότι η καθημερινότητα έχει γίνει πολύ δύσκολη.
- Οι περισσότεροι πολίτες είναι πολύ φοβισμένοι και για αυτό έχουν τηρηθεί και τα μέτρα μέχρι ένα βαθμό. Η αλήθεια είναι ότι μεγάλο ποσοστό των ασθενών το περνάει είτε ασυμπτωματικά είτε ελαφρά. Οι ασθενείς βέβαια που νοσηλεύονται δεν έχουν και την καλύτερη ψυχολογία. Συχνά υπάρχουν 2 και 3 μέλη μιας οικογένειας που νοσούν, με ένα μέλος να είναι διασωληνομένος σε κάποια ΜΕΘ και το άλλο να έχει πνευμονία και να νοσηλεύεται σε εμάς. Νιώθουν μοναξιά, φόβο είναι ανήμποροι να βοηθήσουν τους δικούς τους. Με εμάς, δεν μπορούν να δουν τα πρόσωπα μας διότι φοράμε μάσκες και γυαλιά, οπότε όλο αυτό είναι απρόσωπο, ακόμα και με το ψυχολόγο μιλάνε από το τηλέφωνο. Καμία ανθρώπινη επαφή.
- Να κάνουν υπομονή, να κάτσουν σπίτι, να κρατάνε τις αποστάσεις ασφαλείας, να σκέφτονται αισιόδοξα και να έχουν πίστη.
ΕλένηΑλτάνη
– Χειρούργος, Μαιευτήρας –Γυναικολόγος
- Η καθημερινότητα έχει αλλάξει αρκετά. Όσον αφορά στο ιατρείο γίνεται μόνο η παρακολούθηση των εγκύων και τα έκτακτα γυναικολογικα περιστατικά (π.χ μητρορραγία). Στο νοσοκομείο έχουν αναβληθεί όλα τα τακτικά χειρουργεία και πραγματοποιούνται μόνο τα έκτακτα και φυσικά οι τοκετοί.
- Στο ιδιωτικό μαιευτήριο που εργάζομαι εχουν παρθεί μέτρα για τον περιορισμό του ιού όπως :
- θερμομετρηση όλων στην είσοδο συμπεριλαμβανομένου και του προσωπικού.
- Απαγορευση επισκεπτηριου. Μόνο ενας συνοδος για κάθε ασθενή.
- Τοποθέτηση αντισηπτικων σε καθε χώρο
Στο ιδιωτικό μου ιατρείο, με προσωπικά έξοδα, έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα όπως:
- Γάντια , μάσκες , ποδονάρια χορηγούνται σε κάθε επισκέπτη, ενώ αντισηπτικά υπάρχουν στην είσοδο
- Καθαρισμός των επιφανειών και του εργαστηρίου με τα κατάλληλα αντισηπτικά μετά από κάθε εξέταση
- Αραιά ραντεβού και μόνο έκτακτα και έγκυες
- Η ψυχολογία των πολιτών διαμορφώνεται από την χρονική στιγμή της έναρξης των μέτρων. Νομίζω πως την αρχική αμηχανία την ακολούθησε συμμόρφωση και τώρα κόπωση.
- Συντονισμός όλων στο ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ και διεκδίκηση με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας για την ενίσχυση του ΕΣΥ, γιατί όπως αποδείχθηκε είναι η βασική δομή υγείας σε κάθε ανεπτυγμένη κοινωνία.
Αικατερίνη Χατζηδάκη
– Υπάλληλος Υπηρεσίας Καθαριότητας Δήμου Αμαρουσίου
- Ξέρετε για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, η «καθαριότητα» και η «απολύμανση» είναι εξ’ ορισμού το αντικείμενο εργασίας. Ήμασταν σχολαστικοί στην εργασία μας. Τώρα οι συνθήκες επιβάλλουν να είμαστε δύο φορές περισσότερο σχολαστικοί και σύμφωνα και με τις οδηγίες που έχουμε λάβει τόσο από τον Δήμαρχο Θεόδωρο Αμπατζόγλου όσο και από τον Αντιδήμαρχο Καθαριότητας Επαμεινώνδα Κατσιγιάννη, ακολουθούμε ειδικό πρωτόκολλο και ως εκ τούτου απολυμαίνουμε διαρκώς τα σημεία που έχουν υποδειχθεί ως επικίνδυνα για τη μετάδοση του covid
- Είναι μια περίοδος που δεν χωρεί κανένας εφησυχασμός. Είμαστε προστατευμένοι σε επίπεδο εξοπλισμού, ωστόσο πρέπει ο καθένας ξεχωριστά εξ ημών, να προσέχει και να μην θεωρεί καμία ενέργεια ρουτίνα, διότι ο κίνδυνος ελλοχεύει όταν θα επέλθει η χαλαρότητα.
- Πιστεύω πως οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως είναι μια εθνική μάχη την οποία για την ώρα την κερδίζουμε όσο συνεχίζουμε να πειθαρχούμε στα έκτακτα μέτρα. Ειδικότερα αν μιλήσουμε για τους Μαρουσιώτες, θεωρώ ότι νιώθουν ασφαλείς διότι η Δημοτική Αρχή καθημερινά με έργα δείχνει πως είναι δίπλα στον πολίτη. Και δεν μιλώ μόνο για την Δ/ση Καθαριότητας της οποίας εγώ είμαι εργαζόμενη, αλλά και για το κοινωνικό έργο που επιτελεί ο Δήμος στο σύνολό του στηρίζοντας τους ευπαθείς συμπολίτες μας.
- Ο καθένας πρέπει να δείξει μια ατομική και συλλογική ευθύνη. Οι Μαρουσιώτες πρέπει να είναι διπλά προσεκτικοί στη ρύπανση που προκαλούν και να είναι συνεπείς προς τις δικές μας υποδείξεις. Επιπλέον θέλω να στείλω ένα μήνυμα αλληλεγγύης καθώς πολλοί συνάνθρωποί μας ειδικά της τρίτης ηλικίας είναι μόνοι και άρα χρειάζονται μια ειδική φροντίδα. Όσοι θέλουν να προσφέρουν να επικοινωνήσουν με τις κοινωνικές μας υπηρεσίες και να συντονιστούν με το «πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι». Τέλος πιστεύω πως με πίστη και προσήλωση θα τα καταφέρουμε. Εμείς ως εργαζόμενοι του Δήμου Αμαρουσίου είμαστε παρόντες καθημερινά στον αγώνα αυτό.
Λαμπρινή Δημοπούλου
– Υπάλληλος σε super market
- Η καθημερινότητα μου είναι η ίδια ως προς τις απαιτήσεις της εργασίας μου αλλά με πολύ περισσότερη δουλειά και πολλά μέτρα ασφαλείας, όπως η συχνή χρήση αντισηπτικού
- Τα μέτρα που πήραν είναι σωστά αλλά εγώ για την δική μου ασφάλεια, επισημαίνω στους πελάτες και στο προσωπικό συχνά να κρατάμε τις αποστάσεις που μας έχουν δοθεί ως οδηγία.
- Οι περισσότεροι είναι λίγο καχύποπτοι, όμως μερικοί το πήραν καλά άλλους τους έχει πάρει λίγο από κάτω πού δεν έχουν πολύ ελευθερία
- Συνιστώ στον κόσμο να έχουν λίγη υπομονή και όλα θα περάσουν!
Μάργαρης Διονύσης
– Διανομέας σε take away καφέ
- Σαφώς και έχει αλλάξει η καθημερινότητα μας, άλλαξε ο τρόπος της εργασίας σχεδόν στα πάντα, η επικοινωνία με τον πελάτη με τους συναδέλφους με όλους.
- Όσον αφορά τα μέτρα, γίνεται η χρήση μάσκας και γαντιών μια χρήσης και φυσικά η απόσταση 2 μέτρων από τον πελάτη. Επίσης στην κουζίνα φοράνε πάντα γάντια, σκουφάκι, έχουν αντισηπτικό, προσέχουμε πολύ την καθαριότητα του χώρου και εμείς το προσωπικό έχουμε περιορίσει πολύ τις επαφές μας σε σχέση με πριν. Όσον αφορά τους πελάτες μας, δημιουργούνται βέβαια διαφορά προβλήματα ως προς το πώς θα παραλάβει την παραγγελία,πως θα τους δώσουμε τα ρέστα, να μην ανέβουμε εμείς στον όροφο της πολυκατοικίας αλλά να περιμένουμε από κάτω και υπάρχει μια αμηχανία από πλευρά τους, αλλά πάντα ευγενικά και ευτυχώς εγώ δεν συνάντησα κάποια συμπεριφορά που να με ενοχλήσει.
- Ο κόσμος τις πρώτες μέρες ήταν φοβισμένος και δεν ήταν ενημερωμένος, έτσι επικρατούσε ένα σάστισμα, δεν ήξερε πώς να συμπεριφερθεί και βλέπαμε αντιδράσεις κάπως παράξενες θα έλεγα. Όμως βλέπω μετά το αρχικό πάγωμα έχει αρχίσει και συμπεριφέρεται τόσο καλά, που με εκπλήσσει ευχάριστα.
- Πρώτα απ’όλα ΜΈΝΟΥΜΕ ΣΠΊΤΙ και ότι έχει να κάνει με τον καφέ, το φαγητό, τα ψώνια, τα δέματα ή τα γράμματα σας είμαστε όλοι εμείς εδώ πέρνοντας τα σωστά μέτρα ασφαλείας να σας εξηπηρετησουμε. Καλή δύναμη σε όλους….