Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ ΚΑΙ Η ΤΕΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΥΠΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, άρθρο του Υποναύρχου ε.α. Στέλιου Φενέκου

0

Γνωρίζω τον Βαγγέλη Αποστολάκη από τότε που ήμασταν Ναυτικοί Δόκιμοι στη σχολή (είναι μία τάξη νεώτερος).

Μάλιστα όταν ήμουν Διοικητής στον Ναύσταθμο Κρήτης (ΝΚ) μετατέθηκε για να υπηρετήσει εκεί ως Ειδικός Επιτελής (στον Βαθμό του Πλοιάρχου), μία θέση εξαιρετικά ζωτική για την λειτουργία του Ναυστάθμου.

Γνωρίζοντας τον συνεπώς  καλά και έχοντας εμπιστοσύνη στις ικανότητες και το πρόσωπό του, ένοιωσα ανακούφιση για την τοποθέτηση αυτή στον ΝΚ (αφού η θέση χήρευε για μήνες, λόγω αναγκαστικής μετάθεσης στο εξωτερικό του προηγούμενου Ειδικού Επιτελούς), γιατί θα συμπλήρωνε την στελέχωση του Επιτελείου και θα κάλυπτε διοικητικά έργα, τα οποία αναγκαστικά είχαν αναληφθεί από άλλους  αξιωματικούς χαμηλότερου βαθμού (μαζί με τα καθήκοντά τους) είτε σε κάποιες περιπτώσεις τα αναλάμβανα προσωπικά.

Η απόδοσή του στα διοικητικά καθήκοντά του ήταν άριστη από την πρώτη στιγμή, με πρωτοβουλία, σύνεση και αποτελεσματικότητα, γεγονός που με έκανε να προτείνω την αναβάθμιση της θέσης του σε Υποδιοικητή, θέση που μέχρι τότε δεν προβλεπόταν στην Δομή Διοίκησης.

Και πράγματι έτσι έγινε, με αποτέλεσμα την σημαντική βελτίωση όλων των διοικητικών λειτουργιών του Ναυστάθμου, με εξαιρετική συνεργασία με τους υφισταμένους και τους πολίτες-τεχνικούς και εργάτες του Ναυστάθμου (οι οποίοι είχαν ισχυρά συνδικαλιστικά σωματεία).

Τα έργα που έγιναν στην περιοχή ευθύνης των 110.000 στρεμμάτων του Ναυστάθμου, με πολλές μονάδες και δραστηριότητες (Εθνικές- Νατοϊκές – Αμερικανικές – Ναυπηγικές μονάδες – Νηπιαγωγεία βρεφονηπιακοί σταθμοί και σχολεία-Νοσοκομείο και Οικισμούς,  με πολλές δασικές εκτάσεις και με επικίνδυνες εγκαταστάσεις, δεξαμενές καυσίμων , αποθήκες πυρομαχικών κλπ) περιελάμβαναν και εκτεταμένες εργασίες “πολιτικής προστασίας “, όπως διαχείριση όμβριων υδάτων σε βουνά και ρέματα, εξαιρετικά εξελιγμένα προληπτικά μέτρα και αντιμετώπισης πυρκαγιάς, έγκαιρης προειδοποίησης, άμεσης κατάσβεσης,  συνδρομής στις υπηρεσίες πολιτικής προστασίας της περιφέρειας και όλης της Κρήτης εάν χρειαζόταν (αφού υπάρχουν και άλλες εγκαταστάσεις του Π.Ν. στην Κρήτη).

Σε αυτό βοήθησαν σημαντικά και οι επιτελείς του ΝΚ (Μαρίνης κλπ) αλλά και Έλληνες διοικητές των Νατοϊκών εγκαταστάσεων (Μονιός, Στελιουδάκης, ΚΕΝΑΠ), και μάλιστα για πρώτη φορά  υποχρεώθηκαν και οι ξένοι διοικητές (ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Πεδίου Βολής κλπ) να ενταχθούν στον μηχανισμό πολιτικής προστασίας όλης της περιοχής με τις δυνατότητες που είχαν (πράγμα που μέχρι τότε δεν γινόταν αφού όλοι περιορίζονταν στενόμυαλα μόνο στις δικές τους εγκαταστάσεις).

Εξ ίσου σημαντικό ήταν ότι οι ασκήσεις έπαψαν να είναι απλά “επί χάρτου” αλλά με δική μας απαίτηση έγιναν πραγματικές με προσομοιώσεις πυρκαγιάς στο πεδίο και ενεργοποίηση όλων των μέσων πληροφοριών, απόφασης, διοίκησης, συντονισμού, επικοινωνιών, και αντιμετώπισης στο πεδίο.

Ως αποτέλεσμα, οιαδήποτε πυρκαγιά εκδηλώθηκε σε όλη την περιφέρεια έσβησε μέσα σε ελάχιστο χρόνο, με την εξαίρετη συνεργασία  και με τον τοπικό υπεύθυνο πολιτικής προστασίας.

Σε όλη αυτήν την δημιουργική δουλειά ο ρόλος του Βαγγέλη Αποστολάκη ήταν σημαντικός τόσο διοικητικά όσο και στο επίπεδο επικοινωνίας με πολλούς φορείς,  σχεδιασμού και υλοποίησης.

Συνεπώς γνωρίζω άμεσα ότι έχει ασχοληθεί εκτεταμένα και σε βάθος και σε μεγάλη κλίμακα (ακόμη και σε χαμηλότερα επίπεδα σχεδιασμού, τεχνικά, συντονισμού  και υλοποίησης) με τα ζητήματα πολιτικής προστασίας,  πέραν των υποχρεώσεων των Ε.Δ. σε ζητήματα πολιτικής προστασίας που έφερε σε πέρας αποτελεσματικά  ως Α/ΓΕΕΘΑ. Επίσης γνωρίζει άριστα τον μηχανισμό λήψης απόφασης και τις επιχειρησιακές λειτουργίες διοίκησης, ελέγχου και συντονισμού (συγκεντρωτικές είτε αποκεντρωμένες κατά περίπτωση)

Συνεπώς είναι άδικο να επικρίνεται η επιλογή του Πρωθυπουργού για την ανάθεση του καθήκοντος  του Υπουργού Πολιτικής Προστασίας στον Βαγγέλη Αποστολάκη. Έχει τις γνώσεις, και τις διοικητικές και τεχνικές ικανότητες να ανταπεξέλθει αποτελεσματικά, καθώς και τις κοινωνικές ευαισθησίες στο δημόσιο αυτό λειτούργημα.

Την επιλογή επίσης του πρωθυπουργού να επιλέξει κάποιον εξωκοινοβουλευτικό, έστω και αν ανήκει ιδεολογικά σε άλλον χώρο (και έχει θητεύσει ως Υπουργός επί ΣΥΡΙΖΑ) προσωπικά την θεωρώ θετική και προς την κατεύθυνση της διάκρισης των εξουσιών (εκτελεστικής έναντι νομοθετικής) και της υπερκομματικής διακυβέρνησης.

Το μόνο μεμπτό που θα μπορούσε να καταλογίσει κάποιος και στον πρωθυπουργό, αλλά και στον Βαγγέλη Αποστολάκη, είναι ότι δεν συνεννοήθηκαν-δεν επικοινώνησαν ξεκάθαρα και σωστά τι ήθελαν και τι είχε ο καθένας στο μυαλό του, έτσι ώστε να μην υπάρξουν περιθώρια ολιγωριών, αναθεωρήσεων, ανασκευών και προσωπικών ακυρώσεων, που σε αυτό το επίπεδο λειτουργούν εξόχως τραυματικά.

Όμως, καλύτερα τελικά που ο Βαγγέλης Αποστολάκης αρνήθηκε υπό αυτές τις συνθήκες να αναλάβει (αβεβαιότητας, κακής επικοινωνίας , ασυνεννοησίας, έλλειψης εμπιστοσύνης και ξεκαθαρίσματος των προθέσεων, μαζί με την υποθαλπόμενη κομματική αντιπαράθεση), παρά να αναλάμβανε και να προέκυπταν κρίσιμες διαφωνίες, κομματικές και ιδεολογικές συγκρούσεις (το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας έχει εξόχως κοινωνικό ρόλο σε όλα τα επίπεδα) που θα έκαναν κακό σε όλη την χώρα.

Ας δούμε μπροστά λοιπόν, και ας ελπίσουμε ότι τόσο από πλευράς ικανοτήτων του προσώπου που θα επιλεγεί, όσο και από πλευράς διάκρισης εξουσιών και υπερ-κομματικότητας , ο πρωθυπουργός θα δείξει την ίδια τόλμη, και δεν θα υπαναχωρήσει σε μία ανούσια και χωρίς να καλύπτονται οι τεράστιες απαιτήσεις που υπάρχουν για τον Υπουργό ή υφυπουργό  Πολιτικής Προστασίας στενή κομματική επιλογή.

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Εισαγάγετε εδώ το όνομά σας