Ήλθε η ώρα για να αλλάξει ο ΓΓ/ΝΑΤΟ.
Όπως είναι γνωστό η εκλογή του γίνεται μέσα από κύκλους μυστικών διαβουλεύσεων μέχρι να αρθούν οι αντιρρήσεις κάποιων χωρών για τους υποψηφίους και να καταλήξουν όλοι με ομοφωνία στην επιλογή του. Είναι δηλαδή ένα μικτό σύστημα διαβουλεύσεων/επιλογής/εκλογής προκειμένου να προστατευθεί ο θεσμός του ΓΓ και να μην γίνει αντικείμενο μικροπολιτικών επιδιώξεων ΦΑΝΕΡΑ.
Όμως τελικά πάντα υπάρχουν ανταλλάγματα στις διαβουλεύσεις αυτές προκειμένου να συμφωνήσουν όλες οι χώρες. Και αυτά φυσικά είναι άτυπα και μεταξύ των χωρών που συναλλάσσονται.
Βρήκε τώρα την ευκαιρία ο Ερντογάν να ζητήσει ανταλλάγματα από την Ολλανδία για να συμφωνήσει για την επιλογή του Ρούτερ και όχι μόνο από την Ολλανδία αλλά και από τις ΗΠΑ, που θέλουν το ΝΑΤΟ να προχωρήσει γρήγορα στον στόχο του ώστε να ανταποκριθούν 18 τουλάχιστον χώρες στο να διαθέσουν το 2% του ΑΕΠ τους για αμυντικές δαπάνες αφενός και επίσης να εμπλέξουν ακόμη περισσότερο τις Νατοϊκές χώρες στην ενίσχυση της Ουκρανίας.
Και τι ζητάει παζαρεύοντας ο Ερντογάν;
Αφενός να αποδυναμώσει την δυνατότητα της Ελλάδος να προσφεύγει στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ σε περιπτώσεις που η Τουρκία στην ουσία παραβιάζει τις συνθήκες και το Διεθνές Δίκαιο και επίσης να βάλει πόδι στις σχέσεις ΝΑΤΟ-ΕΕ. Συγκεκριμένα ζητάει εγγυήσεις ότι ο Ρούτε (αλλά και οποιοσδήποτε άλλος υποψήφιος) δεν θα ενδίδουν σε πιέσεις από ευρωπαϊκά κράτη-μέλη της Συμμαχίας, όπως η Ελλάδα.
Επίσης προσπαθεί να βάλει εδώ και χρόνια πόδι στα ζητήματα της Ευρωπαϊκής άμυνας και ασφάλειας για να ελέγχει την σχέση ΝΑΤΟ-ΕΕ, ζητώντας όπως ο νέος ΓΓ/ΝΑΤΟ επιτρέψει στην Τουρκία να μετέχει σε εταιρικές σχέσεις του ΝΑΤΟ με την Ε.Ε. Ήδη η Ολλανδία λειτουργεί ως κερκόπορτα στην PESCO για την Τουρκία (έχει την πρωτοκαθεδρία στα ζητήματα strategic mobility NATO και EE και αντιτίθεται στο δικό μας κέντρο στρατηγικών θαλάσσιων μεταφορών) και ήδη έχει τεθεί όρος στην συμφωνία με την Φιλανδία και την Σουηδία ότι οι δύο χώρες θα βοηθήσουν την Τουρκία σε αυτήν την επιδίωξή της.
Επίσης απαιτεί να έχει εγγυήσεις ότι δεν θα υπάρχουν περιορισμοί στις εξαγωγές αμυντικού εξοπλισμού μεταξύ των νατοϊκών συμμάχων. Η Ολλανδία, (όπως και η Σουηδία) ήδη από τον Ιούλιο απέσυρε τους περιορισμούς πωλήσεων όπλων στην Τουρκία, (τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν για τη στρατιωτική εισβολή στην Συρία), μετά το ναι του Ερντογάν στην ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, στη σύνοδο του Βίλνιους.
Κι εμείς φυσικά μπορούμε να δημιουργήσουμε διαπραγματευτικά ερείσματα ώστε να μας δίνεται η δυνατότητα να περικόψουμε τις ηγετικές της φιλοδοξίες εντός του ΝΑΤΟ και στις σχέσεις της με την ΕΕ.
Ας δούμε πως η Ρουμανίας έχει αναβαθμίσει τον διαπραγματευτικό της ρόλο εντός της Συμμαχίας, προτείνοντας πρώην πρωθυπουργό της για ΓΓ/ΝΑΤΟ (όπως είπαμε υπάρχει συναλλακτική λογική στην εκλογή του ΓΓ/ΝΑΤΟ).
Θα μπορούσαμε κι εμείς να προτείνουμε τον καταλληλότερο πρώην πρωθυπουργό μας για ΓΓ/ΝΑΤΟ, που είναι ο Αντώνης Σαμαράς (εφόσον θα το ήθελε κι ο ίδιος – έχει γνώση του ΝΑΤΟ και τεράστια εμπειρία και της ΕΕ λόγω προϋπηρεσίας).
Οι αντιτιθέμενοι θα πουν: “μα η Τουρκία δεν θα συμφωνούσε ποτέ σε αυτό”.
Ναι, αλλά θα αυξάναμε η διαπραγματευτική μας ικανότητα και σε κάθε περίπτωση εάν προβάλλουμε την σημαντικότητα και την σταθερότητα της στρατηγικής μας συμμαχίας με τις ΗΠΑ (που τα έχουμε δώσει όλα) ας απαιτήσουμε κι εμείς την υποστήριξή της σε κάτι σημαντικό για εμάς!!!
Ακόμη και αν τελικά προωθείτο ο Ρούτερ ως ΓΓ/ΝΑΤΟ και δεν γινόταν αποδεκτή η δική μας πρόταση, θα ήμασταν ενεργητικά μέλη στην διαπραγμάτευση και θα μπορούσαμε να το εκμεταλλευθούμε για να ελέγξουμε την Τουρκική επιθετικότητα και να υποστηρίξουμε συναλλακτικά τα δικά μας συμφέροντα.
